سلام نازنین هام
امروز یه مسله ی شرعی عجیبی رو متوجه شدم که به نظرم به عنوان یه آگاهی عمومی خوبه که هممون راجبش بدونیم .. مخصوصا اگه خانواده ی همسرمون آدم های مذهبی ای باشن خیلی بغرنج تر میشه موضوع ..
خب جنین اهدایی رو تحت دو تا حالتش توضیح میدیم:
1- اگر مردی نابارور باشه
بعد توی آزمایشگاه، اسپرم مرد دیگه ای رو با تخمک زنش لقاح بدن و نطفه رو تو شکم زنش بذارن و بچه بدنیا بیاد ..
اولا فارغ از جنسیتش، شوهر اون زن به لحاظ شرعی ناپدری بچه محسوب میشه .. دوما اینکه اگه دختر بشه، نسبت به کل فامیل های مرد و برادرای خودش نامحرمه اون بجه ی دختر .. و اگه پسر بشه تازه بیشتر قوزبالاقوزه چون عمه ی بچه و مادربزرگ بچه هم حتی نامحرم حساب میشن و مخصوصا اون خانواده هایی که بچه به سن تکلیف نرسیده هم رعایت میکنن که دیگه ..............
2- حالت دوم اینه که اگر زنی نابارور باشه
بعد شوهرش بیاد تو آزمایشگاه اسپرمشو بده و با تخمک یه خانوم دیگه لقاح تشکیل بدن و بذارن توی رحم همون خانوم نابارور، و بچه به دنیا بیاد..
از اونجا که توی سینه های زن شیر تشکیل میشه و بچه رو شیر میده، میشه مادر رضایی بچه و هیییییییچچچچچچ مشکل شرعی ای به وجود نمیاد ..
راستشو بخواین من خودمم معتقدم .. ولی خدایی چرا انگار همه چی انقدر به نفع مرداست توی دینمون؟ ینی زنی که شوهرش ناباروره به لحاظ شرعی نباید مادر بشه؟ بچه ای که عمه و مادربزرگش ازش رو بگیرن چه احساسی پیدا میکنه آخه ؟ ایا اسم ناپدری بودن، و حقوق شرعی ارث و میراث و نفقه ای که متفاوته، از محبت شخصی که در دوران بارداری کنار همسرش بوده کم نمیکنه ؟
بچه ها این مسائل رو میدونستین ؟ شما کسیو میشناسین که این طور بوده باشه ؟ الان زندگیشون چطوره ؟ بچه هه میدونه ؟
