من با یک خانمی تو یه اتاق هستیم. این خانم از اول صبح که وارد اتاق میشه تلفنهاش شروع میشه . اونم با صدای بلند.  اول صبح به شوهرش زنگ میزنه . یا ادامه دعواهای صبح و دیشبشون میده و یا درباره یک وام جدید صحبت میکنه. انگار اینا دیشب با هم نبودن و فرصت نداشتن راجع به برنامه هاشون صحبت کنند.  بعد با ایمو با خواهرهاشو دخترعموهاش صحبت میکنه بعد به بانک زنگ میزنه  بعد.... همینطور ادامه داره.  صداش هم خیلی بلنده.  اعصابمو به هم میریزه. 
                
                
                
                
                    
                        
                            
                            دلم رو فقط با یاد خدا آروم میکنم.