دعوام شده بدجور باشوهرم

فرستادم 

منم دوماهه خونه بابام نه زنگ زده نه اومده دنبالم

اسی  جان واقعا عذر میخوام 

اینجا حس شیشمی قوی وجود نداره ؟؟    

ای خدا من تا حالا نرفتم قهر با اینکه خیلی جاش بوده که بزارم و برم،اما همیشه بهش گفتم من این خونه رو ترک نمیکنم مشکلی داری مرد باش و طلاقم بده،در اونصورت از این خونه میرم.

الان سه ماهه تو خونه باهم دیگه کنتاکیم اما من نرفتم خونه بابام،.بهش گفتم هیجوقت نمیرم واسه قهر اما این و بدون هر موقع از این خونه رفتم بدون که نه منتظرم که بیای دنبالم نه منتظرم واسطه بفرستی نه هیجوقت برمیگردم یه نمیرم یا برم برای همیشه میرم

دلم خیلی گرفته،زن بودن خیلی سخته،ای خدا

امروز قمر در عقربه فک کنم همه ریدن یجورایی با الکی دعوا کردن..اسی بهش پیام بده ک نگرانتم‌کجایی ببخشید یجوریم حرف بزن انگار ک خیلی نگرانش بودی بعدم‌بهش بگو میخوام چایی دم کنم زود بیا بدون تو نمیچسبه یا یکاری بون دیگ نزار کش پیدا کنه حیفه تو این دوروز دنیا

خوب عزیزم اشتباهت اینه که رفتی قهر

هر اتفاقیم که بیوفته نباید خونه رو ترک کنی

وقتی مسئله رو به خونواده میکشونید جمع کردنش سخت میشه

دیگه غرورتون نمیزاره کوتاه بیاید

میگفتی اینو برو به بابات بگو چرا برات نذاشته

نه بابا،بگه نگرانتم میشه عادتش،ضعف میگیره دست،حالا میاد دیگه،اونوقت تو آرامش معذرت خواهی کنن از هم

منم بعدظهری الکی شوهرم زد ظرف غذا رو ریخت اعصابمو بهم ریخت

چرا همه قهرن 🥺🥺🥺

از ته دل برا همتون دعا کردم 

همین الان ده تا حمد میخونم براتون 

ان شاالله مشکلات همتون حل بشه 

زندگی رو سخت نگیرین 

گذشت داشته باشن 🙏🙏🙏🙏🙏

تاپیکاتو خوندم والا مشکل انچنانی ندیدم که باعث قهر کدن و رفتن شما بخونه پدرتون بشه.فکر میکنم زیاده حساسی و زودرنج واینکه شوه تو دیگه عاصی و خستش کردی

نه همه قهر نیستن ،اونایی که قهرن دلشون پره میان اینجا،

من سه ماهه دارم مقاومت میکنم نرفتم خونه بابام،اما هر چند روز که میگذره مصمم تر میشم که برای همیشه ترکش کنم،

اابته ک باید ظرفیت طرفش رو بسنجه..ولی الان  شرایط شوهرم‌یجوری شده ک امکانش هست سه ماه بره یه شهر دیگ برای کارش..از وقتی شنیدم دپ شدم..از همین الان دلم‌براش تنگ میشه حیف شد ک قدر بودنش رو دیر فهمیدم..اینقد پشیمونم ک سر خواهراش جاریام و خونواده ش بیخودی دعوا درست میکردم‌میدونستم‌تقصیر نداره ها اما..الان برگردم‌به گذشته اصلا ن قهر میکنم‌نه دعوا

یاد یه حدیث از امام علی افتادم ک میگفت اگر انسان ها میدانستند ک چه اندک کنار هم‌هستند چه بینهایت همدیگر را دوست میداشتند

گلم نہ بایدزودجمع میکردی بری قہر۔بہش محبت کن مردااززنی کہ زودخستہ تندمیشن خوش شون نمیاد