زندگی در جوار خانواده شوهر

میشه بگی دقیقا چه مشکلی داری؟ فقط داری ناله می کنی که؟

یکی از عروس های ما هم طبقه بالا پدر و مادرم زندگی می کنند، مادرم هیچ وقت بالا نمیره تا خودش بگه، ولی اونا به خاطر سر گرم کردن بچش،  همش میاد پایین. مادر منم خیلی اذیت میشه می گه بچست دیگه خیلی شلوغ می کنه من جون ندارن خرابکاری هاش رو جمع و جور کنم. در کابیت و کمد و باز می کنه همه چیز رو میریزه بیرون و تلفن رو مکنه و ... بعد مادرش اصلا عین خیالش نیست. بعد داداشم هی می گه مامان یک دونه از نوه هات پیشته بقیه هم بودن چکار می کردی مامانم هم بدش میاد می گه همه رو بیرون می کردم. ولی عروس مون هم خیلی خوبه، چیز خاصی درست کنه حتی پفیلا برای پایین می فرسته، هوای همو دارند. مادر عروسمون هم همش می گه خدا را شکر دخترم پدر شوهر و مادر شوهر داره، و گرنه تنهایی چکار می کرد. 

اتفاقا عزیزم من مستاجرم 

قبلا یه خونه 90 متری پیش خانواده شوهر داشتیم اجاره دادیم امدیم یه خونه نقلی برای خودمون اجاره کردیم 

اگه میموندم باید 10 برار پول اجاره خونه رو خرج دکتر اعصاب و روان میکردم 

ناراحتیت کاملا به جاست. راهی که من پیش رفتم، اینطور بود که به شوهرم گفتم بیا بریم‌مشاوره یا کمک کنه من بیخیال تر بشم یا تو متوجه بشی. هرچی اصرار کردم نیومد. گفتم من خودم میرم. حرفای مشاور رو بهش میگفتم و چهارتا هم میذاشتم روش! با چنان حسرتی از زندگی مستقل بقیه حرف میزدم و ابراز ناراحتی میکردم که کم کم متوجه شد.

درسته ما تو یه ساختمون نبودیم. ولی خواهرشوهرم هفته ای سه بار میومد خونمون! من ساعت ۷ از سرکار میومدم و این ساعت ۶ زنگ میزد به شوهرم و میگفت و من شام میام اونجا! درصورتیکه من بسیار بسیار تو این مسائل حساسم و بدون دعوت جایی نمیرم ک از مهمون بدون دعوت هم بیزارم. هر مسافرتی که میخواستیم بریم تا میفهمید ساکشو میبست میومد. شهرستان خونه پدرشوهرم میخواستیم بریم بدو بدو از دو روز قبلش خونه ما بود. مهپونی هررررجایی که فکرشو کنی با ما بود

وای نگو من به شوهرم دیروزگفتم میگه نمیشهاینطورکه تومیگی باید منبین تو وخانوادم یکیوانتخاب کنم گفتم ایناهمش تقصیرتوعه تواوردیشون کنارخودمون اونم میگه کی بدش میاد که مامان باباش پیشش نباشن گفتم خب چراازدواج کردی میموندی کنارشون منم بدبخت نمیکردی

باز شما واحدت جداس من ک شهر غریب باردارم هستم تو ی اتاقم چی بگم.ب نظر من ی مدت کلا سکوت پیشه کن و اصلا حرفی نزن بزار حساسیت شوهرتم از بین بره

زندگیمون عین همه استارتر تنها مشکل من وشوهرم که تبدیل به معضل شده هرروز سر این موضوع بحث وجدل داریم نمیفروشه .من حتی حاظرم اینجارو بده رهن بریم جای دیگه به خدا خسته شدم هیچی از زندگی نفهمیدم

کاش خانواده شوهر من خونه داشت که من اینقدر غم نداشتم. 

مادر من دو تا عروس بزرگتر هم داشت ولی یه روز نگفت بیا با من بشبن، این چون سنش کم بود، 18، خود مادرش خواست که نزدیک تون باشه، به حدی اروم و کم حرف هست این عروسمون که نگو. ولی خونه مال خودشونه، خواستند می شینند خواستند میرن، زندگی به دل خوشی میشه نه به ناخوشی. 

حتما برات سخته، ولی تا وقتی امکان تغییر شرایط رو نداری روحیه و فکرهایی خودت که دست خودته، اونا رو عوض کن.  پدرشوهر و مادرشوهرم تو یه شهرستان با یکی از پسر ها و عروسشون می شینند، به حدی این عروس شرایط رو برای پدر شوهر و مادر شوهر من تنگ کرده که پیرمرد و پیر زن 80 ساله از دستش گریه می کنند. خیلی اخلاقش بده و گرنه من حتما حتما میرفتم اونجا پیش اونا زندگی می کردم، و ماهی 1800 کرایه نمی دادم. می خواستیم اونا رو بیاریم پیش خودمون، قبول نکردن و براشون سخت هست چون هر دو نابینا شدند، می گه اینجا به همه چیز آشنایم یه عمر زندگی کردیم حداقل برای دستشویی رفتن مشکل نداریم. الان با یه دختر همون برادرشوهرم سه تایی تنها تو یه قسمت خونه زندگی می کنند. 

قبول کن سخت تر از زندگی شما هم هست. من فقط 600 برای خورد و خوراکم می مونه.

من اصلاااا با شوهرم پیش اونا بحث نمیکنم.ن ک بگی شوهرم عالیه ها من از وقتی سعی کردم بحث نکنم و اوناهم بیمحل کنم خیلی بهتر شده شوهرم باهام رفتارش خیلی بهتر شده اونام میبینن بی محلن بیشتر منت میکشن.و همسرمم خیلی پشتمو میگیره.قرار شده تیر ماه جدا شیم ازشون

سلامت باشی.ی مدت برا ارامش خودت و شوهرت سکوت پیشه کن بعد با محبت و ارامش سعی کن مستقل شی

تحمل پدرشوهر مادر شوهر خوبه یه برادر عوضی داره که مثل شمره  هرچی از دهنش درمیاد میگه همش فحش میده باهامون مثل مستاجرا رفتار میکنه در صورتی که ما بیشتر از اونها پول دادیم من دیگه کم آوردم