همسرم مدام سر بچه داد میکشه،بعد عذر خواهی میکنه که ببخشید

مگع گریه میکنع کتکشم میزنع

حست رو درک میکنم عزیزم

احتمالا طبع شوهرت گرمه و چیزای تند زیاد میخوره،  یه دکتر گیاهی ببرش

و اینکه شربت آبلیمو زیاد ب شوهرت بده

۱  شاید همسرت دچار غلبه ی صفرا میشه که یکهو عصبانی میشه. پیگیری کن

۲  چیزی که از عصبانیت جلوگیری میکنه،شکرگزاریِ

همسرت رو با استاد محمد شجاعی اشنا کن ،صوتهای ایشون ،خیلی تاثیر گذاره

آدرس کانالشون تو امضاء هست. 

یا علی

شوهر منم اصلا اعصاب نداره 

همسر منم اینجوریه😞

منم ی مورده اینجوری میشناسم بچش میگه مامان این همه ادم مهربون چرا بابابه وحشیه منو انتخاب کردی😂😂

من میدونم اون بچه بعدها چی میکشه، اعتماد ب نفسش ضعیف میشه. استرسی میشه. منم بابام کلاد داد زیاد میزنه. منظوری نداره ولی عادتشه هر چی باب میلش نباشه سریع داد میزنه. الان تو این سن و سال خودم، ی نفر با صدای بلند حرف بزنه یا دونفر باهم دعوا کنن من همه بدنم میلرزه. بماند خودمم تا عصبانی میشم صدام میره بالا. بااینکه خیلی سعی میکنم کنترل کنم خودمو یهو میام بخودم میبینم دارم داد میزنم

توهم برو یه لیوان بردار بزن بشکون بعد بگو لیوان ببخشید اشتباه کردم بعدبه شوهرت بگو لیوانه درست میشه باببخشیدگفتن؟😊

ببین خیلییییی حست رو درک میکنم منم همین بود تا زمانی که با یه مشاور حرف زدم .حرفاش خیلییییییی به دردم خورد

اغلب زنها وقتی مادر میشن.صرفا میشن مادر ...و بشدتتت میخان برای اون بچه هم مادر باشن هم پدر..هیچ مسیولیتی به پدر نمیدن .وسط دعوای پدر بچه ای میپرن و از بچه حمایت میکنن .سر بچه با پدر دعوا میکننن....اینا میشه فاصله بین بچه و پدر .اینا میشه حس کمتر نسبت به یچه....وقتی ادم یکی رو خیلی دوس داره وقتی عصبیه باز خودشو بیشتر کنترل میکنه..مخصو صا بچش ...وقتی فاصله زیاده .سریع عصبی میشه یکم بعد که اعصابش اروم شد و دیگه از عقلش دستور گرقت میفهمه کارش خطا بوده....

اگه بین فاصله دختر و پدر ایستادی یکم کنار برو .یکم مسیولیت به پدرش بده کم کم درست میشه....دعواها بشدددت کمتر میشه .درک کردن بچه بشدتت بیشتر میشه

والا من از وقتی یادمه مامانم همیشه طرف بابام بود. حتی اگ بیخود و بی دلیل عصبانیتهای بیرون از خونه رو میاورد سرماخالی میکرد همیشه مامانم طرفداریشو میکرد. دروافع نمیخواست اقتدار پدرم تو خونه بشکنه. نتیجه ش شد منی ک بزرگترین موضل زندگیم عدم اعتماد به نفسه و خواهرم ک میدونم ته دلش از بابام متنفره. این روش زیاد جوابگو نیست تا وقتی ک اون مرد نخواد خودشو اصلاح کنه

خب نباید طرف بود دیگه .همینو میگم نه طرف بچه.نه طرف پدر ....من خودم مادر بودم بیشتر ازهمسر .هم نقش پدر داشتم برای بچم هم نقش مادر.تا دعوا میشد طرفدار بچم بودم .یادگ رفتم نباشم.گذاشتم خودشون با هم حرف بزنن...خیلی ارامش بیشتر شد...وقتی دخترم به باباش میگفت از کارت ناراحت شدم خیلیییی بیشتر شوهرم خجالت زده پیشد نسبت به وقتی که من میگفتم 

اهان.. بله اینکه باهم حرف بزنن خیلی خوبه.. یادم نمیاد تاالان سر قضییه ای بابام حرف زده باشم یا اون با ما حرف زده باشه.. مردهای قدیمی تنها وظیفه خودشون امرارمعاش خانواده میدونستن و همینکه خرج خوردوخوراک زن و بچه رو تامین میکردن حس میکردن وظیفه شونو انجام دادن. البته نمیگم همه. ولی خیلیها اینجور بودن