کاری کن که کم کم حرف تو بشه.سعی کن با پنبه سر ببری.همیشه گفتن دستی رو که نمیتونی بشکنی ببوس.
توهم کافیه چند باری به شوهرت بگی چشم.احترام بهش بزار.تاییدش کن.تحسینش کن اشتباعشو به روش نیار.باور کن اونم کم کم عوض میشه.سیاست هیچ ربطی به سواد و تحصیلات نداره.من خودم یه جاری دارم که بیسواده شوهرش کارمند رسمی.از هر نطر شوهرش ازش سره اما جوری شوهرشو تو مشتش گرفته که نمی تونه جم بخوره.من خودم خیلی چیزا رو از اون الگو گرفتم.به شوهرت بگو چشم و کار خودتو بکن.همیشه سعی کن اراسته و شیک باشی.همیشه پس انداز برای خودت داشته باش.برای بچه هات حساب بانکی باز کن.
شوهرتو بزار تو خرج.اینم حتما شنیدی که زنی که خرج نداره ارج نداره.مردا غرور زیاد دارن اما مثل یه بچه میمونن زود گول میخورن.بدی جنس ما زنا اینه وقتی یه مرد به عنوان دوست پسر وارد زندگیمون بشه هر کاری برای خوشحالیش میکنیم.اما وقتی همون مرد به عنوان همسر انتخاب میشه کلا یادمون میره که نیازاشون چیه همش در حال اخم و دعوا و گله.
از طرف مرد هم همینجوره.اما خب ضررشو همیشه ما زنا میکنیم.تو یه وقتای خاص که شوهرت سر کیفه باهاش حرف بزن از برنامه هاتون.از اینکه میخاین چه کارایی بکنید.از احساستون بهم از اینده ی بچه ها....