پسرم ۶سالشه یعنی عملا من فقط یه سال میتونم باهاش باشم بعدش بهم نمیده حضانتشو، شرایط نگهداریشم داره، مادرش ، خواهرش ، خیلی راحت میتونه.
حالا بااین وضعیت شما جای من بودین میسوختین و میساختین بخاطر بچه تون یا دل به دریا میزدین و جدا میشدین؟
چون بچه ندارم نمیتونم جوابی بدم ولی بستگی ب مشکلتونم داره
شاید به خاطر بچم میموندم
نه‌نمیساختم
من میموندم زندگین و میساختم بدون طلاق
بعد 7 سال دادگاه تعیین میکنه بچه با کی باشه عزیزم
مهریه اتو جای بچه و طلاق ببخش
هفته ای دو یا سه روز حق ملاقات داری، دو سه سال دیگه هم عملا پسرت بزرگ میشه اگر بخواد میاد پیش شما ، مشکلت چی هست حالا که میخوای جدا شی؟
منم بچه هام همسن بچه تو بودن و خانه دار و خواستم جدا بشم
اما هم بخاطر خودم هم بخاطر بچه هام صبر کردم تا بزرگ بشن
رفتم شاغل شدم و ارشدم گرفتم و یک خونه و ماشین تهیه کردم
الان بعد ۲۰ سال زندگی درخواست مهریه و نفقه دادم تا جدا بشم
خیالم از بچه هام هم راحته چون مستقل بار اوردمشون
بستگی ب مشکل داره
اره میموندم بخاطر بچه ام
برای چی میخوای جدا شی؟
بدون بچه اصلا
اگه مشکلت حاده نزار از بچت ب عنوان برگ برندش استفاده کنه
مشکل اینه که شوهرم خیلی بداخلاق ، بی عاطفه و سرده، کلا باهم تفاهم نداریم از موضوعات خیلی کوچیک تا اصلیتریناش
من حتما به خاطر بچه ام و زمانی که واسه ساخت زندگیم گذاشتم می موندم
من فقط در صورت خیانت همسر بچهارو بهش میدم البته مهریمم میبخشم اونم بخاطر بچهام
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
