من یکی رو دوس داشتم شدید که واسش گریه میکردم ولی اون اصلا به روی خودش نمیاورد البته یه حرکتای میزد من تو عالم دختری اون رو عشق تصور میکردم خلاصه درگیر یه عشق یه طرفه بودم،،وقتی شوهرم اومد خواستگاری خانواده بهم گفتن کلی گریه کردم ولی بعدش راضی شدم خدا شاهده تا ۵ماه اول اصلا شوهرم رو دوس نداشتم همش دعام این بود میشه یه روزی عاشقش بشم،،ولی دعای این روزام اینه کاش کمتر دوسش داشته باشم،،اینقدر که دوسش دارم و عاشقشم
هیچوقت واسه زندگی تون از نظر آدمهای دیه کمک نگیرین مخصوصا تو این مورد چون همه مث هم نیستن شاید تصور اونا از عشق چیزی دیه باشه آدمها باهم فرق دارن
اگه اول از دواج کنید بعد عاشق بشید پایدار تره چون عاشقا همین ک بهم میرسن به مرور کم میشه از عشقشون اصلا عاشقا مث لیلی و مجنون و اینا اگه بهم میرسیدن ک عشقشون زبانزد نمیشد
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
