دقیقا یک ساله عقدم.همین تازگی تاپیک زدم راجب بددهنی همسرم تو تاپیک قبلی توضیح دادم.این یکی از مشکلات بود.توی این یک سال حتی نشده یک هفته بدون اشک بخوابم.همش هم میریزم توی خودم.خوشی هم باهم داشتیم ولی جنگ و دعوا بیشتر.بعضی وقتا واقعا فکر میکنم آدم زندگی همدیگه نیستیم و فقط عذاب میکشیم باهم.یه کارایی باهام کرده که فراموشم نمیشه.ولی دو دلیل باعث میشه که از طلاق وحشت داشته باشم.اولیش اینکه حس میکنم ته دلم دوسش دارم هنوز و میترسم پشیمون بشم از تصمیمم.یکی هم اینکه از بعد از طلاق و اینکه چه شکلیه دنیای بعد از طلاق خیلی میترسم.به نظر شما چیکار کنم.همین امشب هم بعد از سه روز که قهر بودیم باز بحث و عذاب و گریه...
تمومش کن که درست بشونیست
مشاوره برید
هردو
طلاق بگیری
هم خودتو نجات دادی هم خانوادت رو
من از نگاه ادما ب زنای بیوه خوشم نمیاد .
انقدر که اولیش دردناکه دومیش نیس
زندگی بابعضی از مردا ترسناکتر از. طلاقه
نمیتونم برای زندگیت تصمیم بگیرم
ولی اگه خدای ناکرده یه زمان یه بچه بدنیا بیاد چی؟ فکر اینده اون طفل معصوم هارو هم بکن. میخوان با بد دهنی و دعوا بزرگ شن؟
خودتو راحت کن.حیفه عمرته
دنیایه بعد طلاق ترسناکه ولی اینکه همیشه تو جنگ باشی ترسناک تره
برو مشاوره
طلاق چیز خوبی نیس مگه اینکه مجبور باشی..دنیای بعد طلاق اگه دستت به دهنت میرسه که فبها ولی حرفای خانواده و مردم پشت سرته اینکه دم ب دقیقه یکی بهت نظر داره پشت سرته
طلاق خیلی ترسناک و بد هست
ولی من شکر میکنم ک طلاق گرفتم
واقعا راحت شدم
مرد بد هیچ وقت درست نمیشه
من ۶ ماه عقد بودم و با اینکه عاشقش بودم به اصرار خانوادم ازش جدا شدم. چون منم شبا فقط کارم گریه بود ولی بعد از طلاق خانوادم پشتم بودن و هرکی حرفی زد ازم حمایت کردن الان بهترین اتفاق زندگیم همون طلاق بوده. الانم با همسرم که خیلی دوسش دارم خوشم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
