آره خب اینهایی که میگی کاملا درسته. منم با بچم اینطوری بازی میکنم. مثلا یک طوری باهاش رفتار میکنم که دارسم با هم کار میکنیم. ولی نه همیششه!!! نه ۲۴ ساعت. استارتر. یک روزایی کل روز همینطوره یک روزایی مثل امروز فقط ۱ ساعت باهاش لگو بازی کردم. بعد بردمش بیرون مغزه ای که دوست داره دورش دادم.
همه چیز. بعضی وقتها آدم فکر میکنه بهش کم غذا میده. بد غذا میده. کم بازی میکنه. به حرفاش گوش نمیده..... اینا بخاطر حس مادرانه ایه که داریم. منم ندام درگیرم. توخونه ام ولی خیلی کار دارم. بعضی وقتا میگه مامان تو همش کار داری. ولی خودمو موظف نمیکنم که حتمااا باید باهاش بازی کنم!!!چون حالم بدتر میشه عذاب وجدان میگیرم. واگذار کردم به روند طبیعی زندگی.
من خودم دو تا دارم، پسرم شش سالشه، دخترم دو سال
ببینید بچه ها مثال میزنم من پسرم چهار سالشه.یه بازی هایی مثل تفنگ بازی حباب بازی توپ بازی تاب سواری پلی استیشن موشک بازی.نقاشی رو صورت هم با رنگ انگشتی خمیر بازی عروسک گردونی یا بازی تخیلی با اسباب بازی یا ازین بازیا که از اتاق بره بیرون بعد بیاد ببینه اتاق چه تغییری کرده اینارو دوست داره باهاش وقت میگذرونم ولی اینو هم بدونید یه مقدار تنهایی برای استقلال بچه و قوه ی تخیلش لازمه
من خیلی باهاش حرف میزنم و شعر میخونم و داستان. اینارو خیلی دوست داره. عاشق انگلیسیه. واسش معنی هاشونو میگم و... در حال کار کردن اینارم انجام میدم
ولی فکر نکن که همیشه ی همیشهههه!!! تو از هیچ کس عقب نیستی. استرس نداشته باش. ذات مادرانت کم کم تو و بچت رو سر جای خودش قرار میده
استارتر دوتا داری چرا باهم سرگرم نمیشن؟
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
2 دقیقه پیش
2 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
