چوب خدا صدا نداره

برده بودنش دکتر گفته بود چند تا از رگای مغزش نمیدونم چی شده بچه هاش نزدیکش نمیرفتن همش گریه میکرده شوهرش باز دلش سوخته بود برده بودنش دکتر  گفته بود باید ترک کنه نمونده بود بیمارستان اومده بود خونه تا بیست روز مثل دیونه ها بوده شوهره بچه هارو میبره میزاره خونه مادرش  

میگذره خالش یه کم بهتر میشه و میگه ترک کردم ببرم خونه مادرم ولی تا پاش می رسه اونجا دوباره شروع میکنه هم قرص آرامبخش می خورده واسه اعصاب هم شیشه میکشید البته دزدکی یه شب که میبینه شوهرش و بچه ها خوابت می ره توی را پله ها طبقه بالا نمیدونم خوابش میبره چی میشه میوفته پایین از فاصله بیست تا پله در خونه مستاجرشون اون بدبخت هم بالا خواب بودن خلاصه مستاجره  دادوبیداد میکنه زنگ میزنم اورژانس می ره تو کما لگنش میشکنه از کما در میاد   بعد یکی دو هفته که بهتر میشه دکترش میگه این و زنش سنگینه ممکنه انزوای کنه فعلا اینجا بمونه ولی با داد و بیداد گفته من می رم خو نه میارنش خونه

ببخشید امبولی کنه میاد خونه باز شیشه میزنه خواهر زادش پیشش بوده بچه هاش مدرسه بودن شوهرم سر کار میبرند بیمارستان تموم میکنه گفته بود سنکوپ کرده 

ببخشید دیگه  سرتون رو   درد آوردم  اشتباه تایپی هم زیاد داشتم