خدا عزیزم . ی زمانی بود دیدم هیچکسی رو ندارم . سجاده ام رو پهن کردم و همه ی مشکلاتم رو به خدا گفتم . ازش خواستم کمکم کنه و تنهام نزاره . الان دیگه تنهایی اذیتم نمیکنه .
یکی از چیزهایی که ما آدم ها باید یاد بگیریم اینه که تنها کسیکه داریم خداست . و هیچ کسی ما رو با همه بدیهامون اندازه ی خدا دوست نداره .
همه برای دوست داشتنشون معیار دارن . ولی خدا همه ی تلاشش رو میکنه تا به سمتش قدم برداریم .