خب بهش بگو من عصبانیم از این که بهم دروغ گفتی.ببین جوابی که میده چیه اگه جوابش به دلت نشست و فکر میکنی راس میگه که هیچ اگه نه بگو جوابت قابل قبول نیست و کات کن.اگرم بعدا اروم شدی و دیگه این قضیه برات مهم نبود مطمئن باش خودش میاد منت کشی و بعد میتونی برگردی به رابطتون.
مغزم خالی شده
من خیلی حساسم رو این چیزا
علیم همینطوره ینی فقط من نیسم ک اونو محدود کردم...اگ گفتم بارفیقات نرو بیرون چون میشناسمشون و میدونم خوب نیسن
اون خودش قبول داشت و این محدودیتارو هر دومون قبول کردیم
دارم دیوونه میشم نمیدونم راه درست چیه😔
چقد سخت گرفتی شاید رفتنش خیلی یهویی شده و واقعا نتونسته بهت خبر بده .... بعدشم با دختر ک ننشسته سیگار و قلیونم جو گرفتتش یا دوستاش اصرار کردن کشیده ...چیز فاجعه ای نیس بعدشم انکار میکنه چون خجالت کشیده روش نشده کارشو بهت بگه اگ پررو بود میگف رفتم ک رفتم بتوچه .... اینو یادت باشه شما تعهدی بهم ندارید .... فقط دوستین و عاشق هم ... زنو شوهرم باشین باید ب شوهرتون اعتماد کنید و سختگیر نباشید...
اولش داغ بوده قبول کرده ولی الان پشیمونه حتما دوستاش مسخرش کردن محدودش نکن ک بهت دروغ بگه توهم نزار محدودت کنه الان دوستید متوجه نمیشید بعدا اگ ازدواج کنین میبینین چه کار بچگونه ای کردین اون خودش باید متوجه بشه اگ بدن نره بیرون باهاشون
چقدر حساس
البته آتیش عشقه..
چرا پدرت نداشت ازدواج کنین؟ قطعا پدر نميگه سه سال دیگه باهاش دوست باش بعد عقدش شو
یا هميشگي شو یا بیخیال ، دوستی چی هست ديگه آخه
