چیتون از حافظ کمتره مگه؟ تازه اون تو سده هشتم زندگی میکرده با کلی کمبود امکانات
واسه خانومش میگه:
مرا در خانه سروی هست کاندر سایه ی قدش
فراغ از سرو بستانی و شمشاد چمن دارم
گرم صد لشکر از خوبان به قصد دل کمین سازند
بحمدلله و المنّه بتی لشگرشکن دارم
چو در گلزار اقبالش خرامانم بحمدالله
نه میل لاله و نسرین نه برگ نسترن دارم
یا ی جای دیگه میگه
چو لاله در قدحم ریز ساقیا می و مشک
که نقش خال نگارم نمی رود ز ضمیر
بیار ساغر و در خوشاب ای ساقی
حسود گو کرم آصفی ببین و بمیر
می دوساله و محبوب چهارده ساله
همین بس است مرا صحبت صغیر و کبیر
