دبیری و معلمی قبول بشی و جذب بشی که خیییلی عالیه.
روانشناسی و مشاوره و این شنگول منگول و آشغالها وقتت رو هدر ندره. چیزی یاد نمی دن و بعد هم روانشناس و مشاور توی ایران به هیچ دردی نمی خوره.
یا باید بری بهزیستی با معتاد و امثالهم سر کله بزنی برای حقوق کم.
یا بری دفتر بزنی اگه پول داشته باشی که کلی از مردم پول بگیری و نفرینت کنن. چون میان ویزیت میدن و هیچ اتقافی نمیفته و رضایتی هم ندارن.
بروی معلمی اگه قبول بشی عالیه