شوهرم دوستم نداره یا درحقیقت بهم اهمیت نمیده همیشه خودمو میزنم به خریت و زندگی برام قشنگه ولی وقتی عنیق فکر میکنم فقط من دوسش دارم خودش ادعا داره ولی اینجوری نیست.مخصوصا هروقت حالم خوب نیست بیشتر متوجه میشم ولی کاری نمیتونم بکنم .شوهرم مرد عاقل و فهمیده و چشم پاک و مودب و آرومیه ولی عشقش کارشه و درسش و پیشرفت توی اینا .تنهایی با بچم صبح تا عصر معمولا سر میکنم و عصرا میرم خونه مامانم شب میاد دنبالمون
ازش بخواه براتون وقت بذاره
الویتش کارشه عزیزم خیلی از مردا همینن چیز خاصی نیست که
دیروز پیش خودم فکر کردم گفتم تقصیر خودمم هست هیچ وقت ناز نکردم و لوس نبودم .دیروز روز اول پریودیم بود و حالم اصلا خوب نبود یکم کارای بچه رو بهش سپردم و خودم دراز کشیدم شب بهش گفتم برام یه قرص میاری خیییلی تو لبتابش غرق بود گفت باشه ولی نرفت یه ده دقیقه طول کشید آخرش خودم رفتم خوردم اصلا متوجه نشد
منم دقیقا مث توام توبازمامانت پیشته من کلا تنهام
خب کارش زیاده مث اکثر مردا فقط میتونی بخوای هر وقت تونست براتون وقت بذاره و برید مسافرتی جایی
هرروز بهش زنگ میزدم امروز نزدم پسرم بهش زنگ زد جواب نداد بعد خودش زنگ زد گفت کاری داشتی گفتم نه تو نباید حالمو میپرسیدی؟پسر ۳ سالم صبح تا بیدار شده میگه مامان بهتر شدی؟اون وقت اون اصلا .گفت سرم شلوغ بود و...گفتم دیشب اصلا یادت از قرصم رفت گفت آخه من چه گناهی کردم هروقت تو اینجوری میشی منم...همین سکوت کرد خیییلی دلم شکست
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
