سلام من ۱۳ ساله ازدواج کردم ی بچه دارم شوهرم از ی چیز خیلی ریز ناراحت که شد جیغ و فریاد میزنه چشاش از حلقه در میان و دست بزن که من بخام تلافی کنم میوفته روم و همیشه داغونم میکنه اینم بگم منم خیلی عصبیم اخه همش باید مراعات حالش کنم بچم با جنگای ما عصبی شده طلاق هم نمیخوام لطفا راهنمایی کنید
خوبه میگی من عصبیم...اون زود رنج و عصبی توم عصبی معلومه نمیشه همو تحمل کرد...تو باید برا شوهرت ارامش باشی نه بلای جونش....مطمعن باش اگع اتفاقی بیوفته تو همیشه مقصری چون همیشه زنا تو در اینجور مساعل مقصر میشنو اونارو مقصر میدونن....من حس میکنم شوهرت با یه ذره سیاست اروم میشه
چطور ارامش باشم راهکار بخدا خیلی از این کلیپ های روانشناسی میخونم ولی موقع عمل نمیتونم چنان عصبی میشه که فقط فکر خودش میخونه سر مسایل خیلی ریز مثلا بچم اتاقشو تمیز کنه
هر وقت زدن با سیساست و لوس کردن خودت بهش بفهمون نباید بزنتت...مثلا برو پیششو جای کبودیاشو نشونش بده بگو کاش نمیزدیم خیلی درد دارم....گناه دارم و چجوری دلت میادد....البته با ارامش و خیلی اروم بحرف....تو یه زنی و از نعمتی برخورداری اونم همین سیاست زنونس که مردا محتاجشن خودتو از این نعمت محروم نکن...از سیاستای زنونه استفاده کن