من از سال ۹۰ با اینکه فقط ۱۲ سالم بود خاطره هامو مینوشتم کلا آدم خاطره باز و احساساتی هستم. از همه چی هم نوشته بودم تمام و کمال تا اینکه یه روز یادم رفته بود در کمدمو قفل کنم سال ۹۵ داداشم همه خاطراتمو خونده بود🙁🙁خب منم از همه چی نوشته بودم دیگه نباید اونا رو میخوند یه روز عصبانی به روم آورد منم همه دفترو از استرس و ناراحتی ریز ریز کردم ریختم دور
باز از سال ۹۶ شروع کردم خاطره نوشتن وقتی میخونمشون حس میکنم دقیقا تو همون لحظه م و حس نابی داره💎❤️
کیا خاطره مینویسن؟ از چه سالی؟
من بچگی داشتم الانم روزام عین همن چی بنویسم توش
منم مينويسم خاطراتمو اما يا تو گوشي يا تو لب تاب
منم سه چهار تا دفتر خاطرات دارم
براي دوران مجرديم خيلي دوسشون دارم
منم ی مدت مینوشتم منم از شانس گندم کسی خوندتش براهمون نمینویسم
من چند ساله مینویسم همشونم نگه داشتم قایمم میکنم کسی نخونه چون منم همه چیزارو مینویسم
من دوس دارم بنویسم اما نمینویسم دلیلشم نمیدونم چرا
من قبل از ازدواج چندین سال نوشتم و دارمشون
گاهی میرم سراغشون و از خوندنشون واقعا لذت میبرم
اما ی مدت ننوشتم و بعداز دنیا اومدن اولین دخترم واسه اون فقط مینوشتم که ایشالا بزرگ شه میدم بهش
برای دومی هم مبنویسم اون به دل نگیره
منم از سال 94 مینویسم خیلی خوبه واقعا موقع خوندش می ری تو اون لحظه
البته خاطرات تلخ رو هم نوشتم 😑
من تو تقویم ام هر روز اگر یادم نره یک خلاصه میزنم
مثلا:
مهمونی خاله لیلا
شروع دل درد بهار
شروع تاتی تاتی کردن سیما..مثلا گفتم
من دارم...دقیقا منو میبره توهمون روزا...
اما میخوام بسوزونمش چون دلم نمیخواد آقامون(😷😷😷)بخونه خاطراتمو گفته دفترخاطراتتو پیدامیکنم میخونم
من داشتم همش درمورد خواستگارم مینوشتم کی باشه به هم برسیم وازاین چرت وپرت ها الان خونه بابامه فکر کنم دیگه کسی نیست نخونده باشه
چه جالب!منم از 12 سالگی دفتر خاطرات داشتم و تا قبل دبیرستان خیلی برای نوشتن داخلش فعال بودم ولی متاسفانه خیلی تعداد دفترها زیاد شد بعد به جز یکی بقیه رو انداختم دور!البته الان پشیمونم چون واقعا قشنگ می نوشتم
من خیلی اهل خاطره نویسی بودم از 13،14 سالگی تا 25-26ولی بعدش دیگه با ازدواج و بچه داری و سرکار رفتن انقدر سرم شلوغ شد که هر بارم نیت کردم خاطره هامو بنویسم نصفه ولش کردم .
