شوهرم از هر نظر خوبه، همیشه پشتمه، بدون من هیچ جا نمیره، بدون من غذا نمیخوره ولی نمیدونم چرا هر چی بهش میگم زن و شوهر باید پیش هم بخوابن ولی اون انگار براش بی اهمیته، قبلا اینطور نبود، بعد از به دنیا اومدن بچه دومم کلا شده عادت براش، مهم نیس حتما پیش هم بخوابیم، منم از این موضوع خیلی ناراحتم، بارهای بار بهش گفتم، یه دو روز حواسش هست باز....، البته از نظر رابطه خوبه، امشب جایی دعوت بودیم، ساعت یک برگشتیم، منم رفتم به سحری درست کردن، دخترم هم شیرخواره تو اتاق خوابوندمش، شوهرم رفت اتاق اونطرفی، الان هم خوابه، این کارش رو رفتارای روزمرم تاثیر گذاشته
واقعا موندم دیگه
