خانونا شما بودید با خانواده شوهر

هیچی محلشون نمیدادم

خانواده شوهر منم همینن، ۱۵ ساله ازدواج کردم دو تا بچه دارم نه کادوی زایمان دیدم نه کادوی عقد و عروسی دریغ از یه هل پوک، بعد خودشون رو انقدر دست بالا می گیرن که با شاه فالوده نمی خورن، ۱۰ سال یه خوبی هایی کردم که دختر خودشون هم نکرده، یه عطسه می کردن من سوپ و آبمیوه می فرستادم، یا مادرشوهر عمل آب مروارید کرد دو هفته تمام آوردم خونه ام به بهترین نحو رسیدگی کردم دیگه بعد زایمان دومم دیدم نه اومدن بیمارستان، با اینکه دو تا کوچه فاصله داریم دو ماهگی بچه ام اومدن دیدنش اونم بدون چشم روشنی و کادو، دیگه بعدش عین خودشون حتی بدتر از خودشون شدم تا دعوتم نکنن نمی رم خونه شون رفتم هم جز سلام چیزی نمیگم 

صبر صبر صبر صبر این روزها هم میگذره 

قرار نیست با زور بگی بیا طرف ما فلان 

همسرت بهتر از تو میدونه