بچه ها من و دخترم مجبوریم مدت طولانی از همسرم دور باشیم . خیلی زیاد. خیلی ناراحتم ولی چاره ای نیست. بخاطر آینده بچم و خودمون باید تحمل کنیم. نظرتون چیه؟ آیا این کار اشتباهه؟ شاید این دوری دو سال بشه و تو این دوسال ممکنه بتونیم هر 6 ماه همدیگرو ببینیم فقط/
خیلیم خوبه
من شوهرم یه شهر دیگه کار میکنه دوهفته یبار یه هفته یبار میاد خیلی بهم سخت میگذره تنهایی
سخت
اره خیلی بده خیلی من دو ماه شوهرم رفت ی شهر دیگه دق کروم زندگیم داشت خراب میشد دیگه اگه حتی گوشنه باشم نمیزارم بره
خیلی زیااده.البته اگه از راه مجازی مدام باهم باشین،بهتره
چرا کدوم شهر
از نظر من که اصلا خوب نیست
عزیزم اگر به شوهرت اطمینان داری و مرد خوبیه نگران نباش و تازه الان عصر ارتباطاته میتونی هرروز از طریق واتساپ باهاش تماس تصویری برقرارکنی.دوسال مثل برق و باد میگذره
چرا ؟ بخاطر کاره؟
ما یه فامیل داریم خانومه با دو تا بچه هاش ترکیه زندگی میکنن اقاه تو تهران بخاطر پسرشون هیچ مشکلی هم ندارن
من میخوام برم مسافرت عوضی نمیذاره
ازش خسته شدم تحملشو ندارم
افسردگی گرفتم میگ باید صبر کنی هرچند طول بکشه با خودم بری
دعا کنید راضی شه برم
حتما خارج از کشور میرین
اگر برا کار یا تحصیله خب باید ارزش سنجی کنی بگی این سختی موقته به قولی دوسال بخور نون وتره ده سال بخور نون وکره وخودت را قوی کنی سخته ولی کوتاه وموقته
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
