سلام دوستان، پسرم یه هفته دیگه 10 ماهش رو تموم میکنه و هنوز به صورت مستقل نمیتونه بشینه مثلاً خودم میذارمش بدون تکیه گاه میتونه بشینه و موقع نشستن خیالش راحت نیست همش میترسه که بیفته اگه یه چیزی بهش بخوره میفته و خودش نمیتونه دوباره کامل بشینه به دستاش تکیه میده حالت نیمه نشسته میمونه پسر جاریم 2 ماه ازش کوچک تره ولی خیلی راحت خودش میشینه اصلا هم اینجوری نیست که بیفته راستش من تو دلم یکم نگرانم مثلا پسرم رو سر پا نگه میدارم وقتی دستاشو ول میکنم اصلا یک لحظه هم نمیتونه سر پاش وایسه زود میفته ولی پسر جاریم قشنگ چند لحظه حالت ایستاده بدون کمک وایمیسته بهم بگید نگرانیم بجاست یا بی مورده؟
مادر بودن ناب ترین احساس دنیاست...مادر بودن یعنی نفس کشیدنت بسته به نفس های فرزندت... به نظرم بعد از عشق خدا عشق مادر قوی ترین عشق جهانه
پسر منم همینطوری بود ... یازده ماهگی تونست خودش بشینه.... دستشو میگرفت ب دیوار راه میرفتا ولی نمیتونست بشینه میافتاد... مامانم میگفت بعضی بجه ها اینطوری ان اول راه میرن بعد میشینن
حضرت زین العابدین ع فرمودند: فردای قیامت خداوند مقامی به عمویم ابالفضل عنایت کند همه شهدا حسرت ببرند ب مقام ابالفضل
بچه خودتو با بچه دیگران مقایسه نکن سیستم بدنی هرکی متفاوت از دیگرانه یکی زود زبون باز میکنه یکی دیر یکی زود راه میوفته یکی زود دندون در میزاره یکی دیرتر خودتو نگران نکن ولی بازم بخاطر اینکه خسارت راحت بشه ببرش دکتر
بچه ها با هم فرق دارن دیگه ... شاید پسرت از نظر فیزیکی یکم ضعیف باشه... یا شاید ی کوچولو تنبله
دختر قشنگم ، عزیز مامان من با تو خوشبخت ترینم😍🧿🧚♀️. فکر نکن چون جوابتو نمیدم کسی هستی... اتفاقا چون هیچی نیستی جوابتو نمیدم و حوصله کَل کَل با تو رو ندارم و مهمتر اینکه کاربریمو دوست دارم نمیخوام به خاطر یک عدد هیچ از دست بدم🤗
هر بچه ای ی جوره ..نمیشه چون مثله بچه جاریت نیس عیب داره ...بعضی بچه ها دیرتر بعضی کارارو انجام میدن ...اگرم خیلی نگرانی ببرش پیشه دکتر .بنظر من جای نکراانی نیس ب مرور خودش راه هم میافته