به شوهرت اصلا نگی ها اصلا هم ناراحتیتو پیشش نشون نده.ولی خب حق داری منم بودم ناراحت میشدمو حتما زنگ میزدم به مامانم گریه میکردم و میگفتم اصلا ازت توقع نداشتم
یاد فیلم تنها در خانه افتادم تیترت رو دیدم ولی اومدم تو تاپیکت متنت رو خوندم واقعا ناراحت شدم
به نظرم فعلا فکر خاصی نکن و ناراحت نباش
بذار روی این حساب که شاید واقعا چیزی هست که نمیدونی و ممکنه واقعا حرفی بزنن که بتونن قانعت کنن یا شرایط رو توضیح بدن از دلت در بیارن
شاید مثلا رفتن خونه مادربزرگت سر بزنن یه دفعه مثلا خاله ت پیشنهاد داده بعد دیدن جا نیست م یا سخته بیان دنبالت یا شوهرت مخالفت میکنه یا هر چیز دیگه که بهت نگفتن
بذار بیان بعد ازشون بپرس و مستقیم بگو دلت شکست از این کارشون توی دلت نگه ندار که کینه بشه و از دستشون ناراحت بمونی ولی سفرشون رو هم خراب نکن
من یه بار مامانم اینا اومده بودن خونم بعد واسه خواهرم سوغاتی خریدن بمن نشون ندادن انقد بهم برخورد که نگو.هیچی نگفتم ولی تو دلم ناراحت شدم از کارشون.احساس کردم تحقیرم کردن که مثلا شاید حسودیم بشه
شوخی میکنین؟؟؟چرا انقد بزرگش کردین مگه مجرده خودش زندگی داره حالا مادرو خواهرش هر جا رفتن باید استارترم ببرن پستارو خوندم شکه شدم
من ناراحتیمو بروز نمیدم کلا.خودمو جوری بار اوردم که اصلا نمیذارم کسی بفهمه که تونسته منو ناراحت کنه یا هرچی.ولی تو خودم ناراحت میشم و با گریه یا نوشتن و قران و...خالی میکنم خودمو
دختر خوب بعد که اومدن حرفتو بزن گفتن یهویی شد بگو چطور همه بودن.ولی خشونتم لازم نیست بعدا بدون اینکه همسرت متوجه شه تلافی کن حالا یه مدت سر سنگین شو یا...اگر دلیلشون قانع کننده نبود.
خواهرت مجرده؟ شاید نمیخواستن تو از شوهرت دور باشی؟ هان؟ اگه اینجوره از نظر من عیب نداره بهت نگفتن چون ما هم زن و شوهرا بدون هم مسافرت نمیریم نه زن نه مرد
اگه مشكل قبلي با هم ندارين شايد با شوهرت راحت نيستن منم بودم دلگير ميشدم اما غرورم حتي احازه نميداد بپرسم چرا. من باشم نه از رو گله گي اما از رو كنجكاوي دليلشو ميپرسيذم كه اگه مشكلي هيت برطرف كنم
