از کجا بگم
داداشم وقتی ۸ سالش بود پدرم از دنیا رف و مادرم با جون و دل با سختی زیاد ما رو بزرگ کرد....
نزدیک یک سال داداشم با یه دختر تو طبس اشنا شده و بدجور بهم دل دادن...ما خودمون تهرانیم...مادرم به شدت مخالف بخاطر راه دور....منم امروز فهمیدم و منم بخاطر راه دور مخالفم....۱۰ ساعت راه خیلی زیاده...داداشم میگه می خوامش...مامانم اعصابش بهم ریخته...میگه چرا می حواد از پیشش بره...خلاصه که نمی دونیم داداشمو چه جور پشیمون کنیم...مطمنم دختره هم از خانوادش دل نمی کنه و نمی اد تهران...
شرط بذارین ک باید تهران زندگی کنه
به داداشم گفتم بره پیش مشاور...
ولی حرفش یکیه و میگه این همه ادم اینجور زندگی کردن منم یکیش...
دختره میاد عزیزم اگه داداشتو بخواد..ب داداشت بگین ب ی شرط راضی میشین ک تهران زندگی کنن
شرط بزارین که بیاد پیش شما بمونن نرن شهر اونا.بالاخره راصی نشید بزور و دلخوری میره.از کسی که حرف شنوی داره بگین باهاش صحبت کنه
هرکی باید واسه خودش زندگی کنه. اگه دختره خوبه مخالفت نکنید فرداروز هرکی دیگه رو بگیره خدانکرده بدبخت بشه میگه تقصیر شما بود اسیر شما شدم.
اینکه مادرت واسه شما زیاد زحمت کشیده دلیل نمیشه بخواد به نظر و انتخابتون اهمیت نده
. خدا سایه مادرتو صد سال دیگه بالا سرت نگه داره ولی زحمت کشیدن واسه بچه وظیفه پدرمادره
بابتش هیچ منت و توقعی هم نباید باشه
چون اونا بچه رو به این دنیا آوردن
خودمون که نگفتیم میخوایم بیایم
چقد پسر دار بودن سخته
امروز دلم برا مامانم سوخت
می گف پسر بزرگ نکردم از پیشم بزار بره
اشکم دراومد
