سلام دوستان.........من 38 سالم هست و یه دختر 9 ساله دارم........شاغل هستم.......وضع مالی متوسطی داریم...........بارداریم خیلی راحت بود ولی پر ازاسترس اینکه بچه طوریش نباشه.........دخترم تا دوسال شبها نمیخوابید و گریه میکرد..........تو بزرگ کردنش دست تنها بودم....تمام هزینه هاش با خودم بود....همسرم نه تنها کمکی نمیکرد بلکه تنهام میزاشت با یه بچه نوزاد و میرفت پیاده روی..........افسردگی بعد از زایمان شدیدی داشتم.........از بعد زایمان تا الان الدی میخورم.....دخترم را هم با داستینکس باردارشدم و تنبلی تخمدان داشتم..........دوسال قبل سر گیردادن همسرم برا یبچه قرص را قطع کردم ولی بلافاصله عفونت گرفتم و کیست تخمدان ..............دوباره الان گیرداده.....من به شخصه بچه دوم نمیخوام.......دلم خیلی غصه داره.پر از استرس هستم..ازبرداری میترسم....از شیردادن خوشم نمیاد............ناشکری نمیکنم ولی بچه نمیخوام......شما جای من باشید چیکار میکنید؟
با توصیفات منتفیه
الان میگه بیاری کمکت میکنم و هزینه هاشم از صفر تاصد پای خودم.............ولی من از بارداری توی این سن میترسم...اینهمه سال ال دی خوردم..........نمیدونم چیکار کنم...........اصلا باردار میشم...............همسرم گفته تا یکسال اگر باردار نشدی دیگه نمیگم..........خب من نمیخوام........
نمیارم وقتی دلم نمیخواد
اگه شرایطش رو نداری نیارید خب وقتی همه چیزش رو دوش خودتونه
بهش بگو اگه قراره بازم بی مسئولیت بودنت رو نشون بدی و تنهام بذاری نمیخوام!
در کل که با وجود تنبلی تخمدان این همه سال قرص خوردی باردار شدنت جزء محالاته
قایمکی جلوگیری میکنم و ب همسرم نمیگم با توجه ب شرایطتون فقط عذاب میکشید درسته هر بارداری و زایمانی شبیه هم نیست ولی شما مستعد افسردگی هستید
اتمام حجت با همسر (اگه جاي شما بودم)
بچه بدا چیته برا این وضعیتت.ب شوهرت بگو خودش بزاد
من که الان یه پنج ماهه دارم صد سال دیگه به دومی فکر نمیکنم یک ساعت وقت واسه خودم ندارم😥😥😥
یه دوست بهم گفت قایمکی جلوگیری کنی مدیونش میشی....من درکش نکردم...........چرا باید مدیونش بشم؟.........مگه من حق تصمیم گیری ندارم؟..........منکه باردار نیستم که بخوام سقط کنم..........از قبلش میگم نمیخوام
عزیزم من باتمام سختی های بارداری اولم واوضاع اقتصادی . ..دلم نیومد بچم دراینده تنها باشه دوسال بعدش باردار شدم
