*شما یادتون نمیاد...!
یه زمونی برای اینکه دفتر و کتابامون ورق ورق نشه اونا رو می دوختیم. بعد ها یاد گرفته بودیم منگنه می زدیم.
*یادم میاد بچگیا، بودم مثل فرشته‌ها، صادق و پاک و بی‌ریا، خنده بودش روی لبام، حرف من از مهربونی، دلم بودش آسمونی، تموم غصه‌های دلم، قناریهای زندونی، یادش بخیر اطلسیا، شاپرکا روی گلا، خنده‌ی ناز بچه‌ها، لواشکا کولوچه‌ها، یادم میاد مادربزرگ دعا میکرد برای ما، سجاده نماز اون، پر بودش از بوی خدا، کاش دوباره بچه می‌شدم، دوباره ساده می‌شدم، مثل لحظه‌های کودکی، رنگ بارون می‌شدم.
*شما یادتون نمیاد...!
یکی از شیطنت های دوران مدرسه امون این بود که نیمکت آخر که می نشستیم
به دیوار تکیه می دادیم با پا نیمکتای جلو رو هل می دادیم.
جیغ همکلاسی هامون درمیومد.
*شما یادتون میاد، چقدر زجر آور بود شنیدن آهنگ مدرسه‌ها وا شده اونم صبح اول مهر؟
شما یادتون میاد، توی سریال در پناه تو وقتی بابای مریم سیلی آبداری زد به رامین چقدر خوشحال شدیم!؟
شما یادتون میاد، سریال روزی روزگاری که پخش میشد تیکه کلام رایج بین مردم شده بود “التماس نکن”!؟
*پرین، مادرش، سگ شیطونش بارون، الاغ لاغرش پاریکال، به دنبال پدربزرگش در مجموعه‌ای به اسم باخانمان!
یادتونه اون زمان همه داشتند دنبال یه نفر میگشتن، یکی مادرش رو گم کرده بود، یکی دیگه دنبال پدربزرگش می‌گشت، یکی می‌خواست خواهرش رو پیدا کنه و. . . با این اوصاف سرمون به برنامه‌های سالم گرم بود!
