تا او نخواهد هیچ امکان ندارد هرچند اگر همه بخواهند(آقا هستم)

بسیار زیبا👏👏👏

ببین خیام میگه:

من می خورم و هر که چو من اهل بود *** می خوردن من به نزد او سهل بود
می خوردن من حق ز ازل می دانست *** گر می نخورم علم خدا جهل بود

 وقتی که خیام انسان را  نسبت به یک کار، در مقابل اراده خدا و معارض با آنست و گمان کرده  که اگر انسان بخواهد می نخورد، ممکن نیست، زیرا اراده خدا این بود که می بخورد و چون اراده و علم خدا تخلف بردار نیست، آدمی چه بخواهد و چه نخواهد، می خوارگی را انجام می دهد. این سخن بسیار سست است.

هیچ کاری در جهان، بیرون از قانون انجام نمی گیره. همانطوری که هیچ حادثه طبیعی بدون علت طبیعی رخ نمی ده، افعال اختیاری انسان ها نیز بدون اراده و اختیار انسان رخ نمی دهد. 

ملاصدرا جوابش داده:

علم ازلی علت عصیان کردن *** نزد عقلا ز غایت جهل بود.

معناى  علم خدا به سرنوشت آن است كه خداوند در ازل مى دانه كه هر فرد انسانى با اختیار و انتخاب خود چه سرنوشتى را براى خود رقم خواهد زد ، بنابراین علم خداوند از ابتدا به كارهاى انسان با اختیار و انتخاب او تعلق مى گیره ، پس با این حساب ، علم خداوند نه تنها مغایر با انتخاب ما نیست ، بلكه انتخاب و اختیار ما را تأیید مى كند

صد در صد

من کجا هو مادر جان کجا

چه زیبا گفتین:

هرآنچه او آرزو کرد....😄😄😄

انسان از نظر ساختمان طبیعی و ذاتی، استعداد و قابلیت بقا برای مدتی طولانی دارد، ولی در اثنای این مدت ممکن است موانعی ایجاد شود که از رسیدن به حداکثر عمر طبیعی باز دارد. یک چراغ نفت سوز با توجه به مخزن نفت آن ممکن است بیست ساعت استعداد روشنایی داشته باشد، اما وزش یک باد شدید و ریزش باران و یا عدم مراقبت از آن سبب می‏شود که عمر آن کوتاه گردد. در این جا اگر چراغ با هیچ مانعی برخورد نکند و تا آخرین قطره نفت بسوزد، سپس خاموش شود، به اجل حتمی خود رسیده است . اگر موانعی قبل از آن باعث خاموشی چراغ گردد، مدت عمر آن را اجل غیر حتمی و "معلق" می‏گوییم.
بر این اساس اگر مثلا در تقدیر شخصی نوشته شده است که در فلان زمان و فلان مکان و فلان حالت به علت تصادف خواهد مرد، این طبق میزان رعایت و عدم رعایت موارد امنیتی خود یا شخصی دیگر می باشد.