باشع فک کنم نظرمو عوض میکنم بله بااین وضع اقتصادی بهتره از پولم خرج کنم هم وضع اقتصادی هم و
من نمیدونم چرا دوستان اینقدر قاطع میگن
بگو حقوقم را تو خونه خرج نمیکنم
خب چرا آخه؟ به نظرتون اون مرد چرا بابد قبول کنه؟ این میشه زندگی مشترک؟
اون مرد حاضر باشه زنش تو خونه نباشه؛غذاش به موقع حاضر نباشه؛پس فردا بچه اش تو مهد و با پرستار بزرگ بشه؛اونوقت حقوق خانمش هم تو خونه خرج نشه
این منطقیه؟
بگین من معتقدم پول زن مال خودشه و مرد باید همسرش رو به لحاظ مالی تامین میکنه. اینجا میتونید از دین هم مایه بذارین
خیلی رک
بگو من سرکار میرم درآمد دارم و درآمدمو پس انداز میکنم
من نظرم طبق نظر استارتر بود
خودمم شاغلم
منتها با چندتا مشاور صحبت کردم و کاملا منو قانع کردند که این تفکر اشتباهه
بهترین حالت اینه به نظرم
اولا طرفت؛همسرت اهل زندگی باشه روراست باشه تنبل نباشه اونم تو کار خونه و این چیزا تو و من نکنه
و . . .
بعد یه حساب مشترک باز کنند حقوق هر دو نفر به اون حساب واریز بشه
حالا از اون خرج بشه
اول قسط وامها
بدهی ها
شارژ
قبض
خرج خونه
در آخر هم واسه رسیدن به آرزوها و خواسته ها خرج کنند و پس انداز کنند
ببخشید دیگه زن هم به اندازه ای که مرد داره خرج میکنه و توقع زیاد نداشته باشه و اگر دوست داره بیشتر رفاه داشته باشه دیگه اون وقت خرج کنه اون هم برای خودش. اگر مرده وضعش خوب نیست دیگه باید از همون روز اول حساب همه چیز رو بکنه. اگر قرار باشه زن پولش رو بذاره وسط نمیگم همه مردها ولی خیلیهاشون ماشاالله سو استفاده چی هستند. من مورد دارم مرده هیچ مشکلی نداره خودش رو زده به مریضی و بعد اصلا هیچ کاری نمیکنه خانمه سر کار میره بعد کل زندگی رو میچرخونه بعد شوهرش کلی هم بهش غر میزنه. بعضی از مردها هم که اینقدر پر رو هستند که اموال زن رو هم به نام خودشون میزنند.
