اصلا چرا باید زندگی کرد.خیلی خسته شدم دیگه
یه پسر ده ماهه ام دارم.ولی هرروز ک بیدار میشم کارام همیشه تکراریه تا شب شه و دوباره بخوابم و دوباره فرداش همونجور.
زیاد اجتماعی نیستم حوصله رفت و آمدم با بقیه رو هم ندارم همییییشه تو خونه مم .زیاد نمیرم بیرون .هیچ جا. لااقل کاش یه حیاطی میداشتیم که روی آفتابو که میدیدم
21سالمه.باخودم میگم من میخوام تا پیریم همینجوری رورارو سر کنم؟ چون 4ساله ک ازدواج کردم همیشه روزام و زندگیم همینجوری بوده
تازه الان با یه بچه محدود تر شدم .البته بهتر از قبله که تنهای تنها بودم.البته هنوزم تنها هستم
چیکار کنم واقعا حوصلم سر میره
