عزیزم معلومه طا قتت تموم شده بنطر من برین شهر خودتون حا لا شاید دو سال بیشتر شد منم شوهرم دو سال کردستان ما موریت بود ولی خودش تنها میرفت ومیامد
من بودم اصلا نمیرفتم .فکر رفتن رو بیخیال اگه بری پشیمون میشی با خودت میگی من روباش که بخاطر کیا اومدم اون ۲۰ روز هم نرو فقط پس انداز کن کردستان خیلی بهتر از مشهده .مشهد همه چی گرون هست وباید مستاجری بکشی .بنظرم تصنیمت احساسیه
هرکسی یه نظری داره ولی من دوری پدر مادرم برام سخته مخصوصا که بارداری بدی دارم یعنی یه کوچه بالاتر ازمامانم هستم هرروز غذا بیاره رسیدگی کنه امامادرشوهرم دوره مجبوره بیاد اینجا بمونه پرستاری کنه اگه توشهرخودم بود شوهر میرفت غذا میاورد دیگه خونمم نمیاد سخته اونم شوهرشو ول کن بیادپیش من از این لحاظ شانس نیاوردم که مادرشوهرنزدیکم باشه
بخدا منم مثل شما یه بچه ام بیمارستان بوده اون دوتای دیگه گرسنه و اواره با شوهرم تو بیمارستان یک ساعت واسه مریضی اشک ریختم یک ساعت واسه این سه بدبختی که تو راه خونه بیمارستان اسیرند اشک ریختم. اگه انجا باشیم لاعقل کسی هست یه سیب زمینی جلو بچه ام بذاره
نمیدونم😢😢😢
