بسم الله الرحمن الرحیم
تیر ۹۶ بود ک فهمیدم باردارم خیلی ویار داشتم از همه چیزو همه کس حالم بهم میخورد هیچی نمیتونستم بخورم حتی اگ نصف لیوان اب میخوردم بالا میاوردم انقد ک حتی ی بار خون بالا اوردم خیلی حالم بد بود تا پنج ماه از پنج ماه ب بعد ک بهتر شدم دنبال این بودم ک بفهمم سز بهتره یا طبیعی اونایی ک سز کرده بودن میگفن خیلی خوبه از طبیعی بهتره اونایی ک طبیعی زایمان کرده بودن میگفتن سز میکشن ادمو خیلی دورراهی بودم گذشت تا ماه نهم ب دلایلی نشد پیش مامانم باشم رفتم خونه مادرشوهرم واسه زایمان رفتیم پیش ماما خصوصی گف ی سانتی و لگنت خوبه نمیدونستم الان باید خوشحال باشم یا نه مادرشوهرم گف میخاد سز شه گف نــه چرا هودتو بدبخت میکنیو از این حرفا بالاخره کلی منو ترسوند چن روز گذشت دردام شروع نمیشد دیگ حوصلم سر رفته بود خیلی اذیت بودم شوهرم پنج روز دیگه بیشتر مرخصی نداشت حالم بد بود تا اینکه مادرشوهرم گف فردا بریم زایشگاه بگو دردام شروع نمیشه قرار شد فردا بریم زایشگاه شبش خیلی استرس داشتم ترسیدم بستریم کنن خلاصه با هزار ترسو صلوات رفتم معاینه کرد ک یکم درد داشت و گفت ی سانتی برو سه روز وقت داری گفتم خداااایا سه روز دیگه برگشتیم تو ماشین بودیم ک کمرم ی تیر عجیبی کشید
