مطالعه کردم و من معمولا تعریف از خود نباشه رفتارام پخته هست و حتی بیشتر از سنم رفتار کردم توی این 7 سال نزاشتم هیچ اختلافی بین خانواده ها بیافته ولی چه کنم که خودم داغون شدم اذیتم دلم آرامش می خواد. باور کن الان من بیشتر از یه مشاور توی این زمینه روی شوهرم راهکار پیاده کردم از بی تفاوتی از تعریف و تمجید از نخبت مکردن از قهر و دعوا کردن هرچی فکر کنی ولی شوهرم خیلی سخته همیشه بهش می گم مثل یه چوب سخت می مونی
بخدا من هروقت هرچی شده کاری جایی رفتن یا... اول اولویت دادم ب همسرم
حتی بارها بخاطرش بامامانم بحث کردم و خواسته اونو ترجیح دادم ب خانوادم
ولی همسرم حس میکنه چون از خانواده من دخترگرفته اونا نوکرشن و باید خیلی هواشو داشته باشن
ولی بابامامانم یه رفتارعادی و معمولی باهاش دارن
ن بی احترامی کردن بهش و نه زیاااادی از حد تحویلش گرفتن
فک کنم مشکلش همینه
من انقد تحمل کردم ک کلا مشکل پیداکرده بودم یه مدت
فشارخونم همش پایین بود
تب ولرز داشتم
یا مثلا ازشدت فشارعصبی الکی الکی خون دماغ میشدم
میفهمم چی میگی
چون خودم دارم تجربش میکنم
منم سعی کردم اختلاف نیوفته بین خانواده ها
دید خاتواده ها نسبت ب زندگیمون بدنشه
ولی نشد
بعضی اوقات انقد فشارعصبی روم هست ک هرکی بهم نزدیک شه بیچاره میشه
شدم یه دیوانه
درباره من ک اینطوری نیس
ولی من اینو روی شوهرم امتحان کردم
بهش میگفتم توخیلی خوبی
خیلی مهربونی خیلی فلانی و...
فک میکرد واقعا هست و ن تنها سعی نمیکرد بهتربشه بلکه احساس میکرد من ازش تعریف میکنم میگم خوبی یعنی ازش شواستفاده شده
سعی میکرد بدبشه
مادرامون هردوشاغل
پدرامون هم همینطور
پدرامون رابطه فامیلی دارن یعنی ۴نسل قبل از ما یکی بوده
یعنی عمو زاده ایم
ماچهارتابچه ایم دوتا دختردوتاپسر مااول دوتا دختربعددوتا پسر
اونام دقیقا دوتا دختردوتاپسر اول همسرمن بعد دوتا دختر اخرشم یه پسر
ازنظرمالی خانواده من بهتره
درکل خانواده من درسخون ترهستن
ولی من وهمسرم همکاریم وشغلمون یکیه
