خاطرات زندگیم

با هر بد بختی بود نامزدی رو گذروندم و عروسی کردیم اولین رابطه زناشوییمون برام مثل کابوس بود همه چی بد بود. خانواده شوهرم حتی برای عروسیمون هدیه هم نکردن و جشن هم نگرفتن شوهرم ماشینشو فروخت و عروسی گرفت. شوهرم شغلش آزاد بود کارش خوب نبود پدر و مادرش بهمون خونه دادن و خونه مونم چسبیده بود به خونه مادر شوهرم و برادر شوهر و خواهر شوهرم. 

19 سالم بود

7 ماه از عروسیم که گذشت باردار شدم تقریبا تو 20 سالگی اوضاع مالی خوب نبود و من از بچه تنفر داشتم رفته بودیم پارک نزدیک خونه با شوهرم قدم بزنیم و پسری که قبلا دوسش داشتم و با یه زن دیدم نامزش بود حتما خجالت کشیدم از شکمم از عشقم بهش از علاقه سابقم خیلی سخت بود خیلی. 

دیگه خانواده اونم راضی نمیشدن بابام همه چی رو خراب کرده بود 

بالاخره چند ماه گذشت و پسرم عشق زندگیم بدنیا اومد ارتباطم با همسرم به سردی گذشته نبود گاهی اوقات واقعا دلم براش میسوخت دوستم داشت و برام همه کار میکرد خانواده اش خیلی اذیت مون میکردن خیلی. همش یه شری به پا میکردن و همه رو مینداختن به جون هم. 

ببخشید ما بقی حرفهامو فردا مینویسم الان خیلی دیر شده و صبح زود باید بیدار شم. 

بازم گذشت و متوجه شدم باردارم بچه دومم هم خوشحال بودم هم ناراحت. احساس میکردم دیگه واقعا گره خوردم به زندگی دیگه من مهم نبودم. سعی کردم قویتر باشم و شدم اذیت های خانواده شوهرم تمامی نداشت و من خیلی اذیت میشدم. بارها تصمیم گرفتیم خونه بدیم اجاره و خودمون بریم جای دیگه اجاره کنیم اما نمیشد. 

سه بار تو خونه مون دعا پیدا کردم و جز مادر شوهرم هیچکس کلید دروازه رو نداشت که بخواد اینکار کنه البته یه مدت دوره افتاده بود و دنبال این کارها بود. خسته شده بودم آزمون اکثر بحث های من و همسرم به خاطر خانوادش بود و خانواده من سعی میکردن بین من و همسرم صلح بندازن و مسئله ای پیش نیاد. 

تا اینکه سر یه مسئله ای که مادر شوهرم باعث شد ارتباط ما و برادر شوهرم اینا بهم خورد البته برای من بهتر شد چون برادر شوهرم با اختلاقهای بخش همه رو می رنجوند الا مادر شوهرم بارها مادر شوهرم و جلوی من کتک زد و موهاشو کند حتی با خواهر شوهرمم دعوا گرفت و اون و زد و موهاشو کند کلا خود بزرگ بینی داشت و همه میشناختنش وقتی زن داشت با افراد دیگه هم ارتباط داشت و بعد ها مشخص شد که جاریمم با یکی دیگه دوست شده و با همه این جریانات مادر شوهرم جونشم براشون میدان. 

بالاخره گذشت و زایمان کردم و همچنان ارتباطم با خانواده شوهرم کمرنگ بود تا چند وقت پیش خانواده شوهرم دعوتمون کردن برای شام وفا هم رفتیم و همه چی با یک بحث کوچیک شروع شد و من اصلا دخالت نکردم همسرم با خانواده اش برای اولین بار کمی درگیری لفضی داشت و اصلا متوجه نشدم چی شد و خانواده شوهرم کتکم زدن و تازه یک هفته متوجه شده بودم که باردارم و بر اثر ضربه ای که به شکمم وارد شد بچه ام افتاد

داغون ش م بدتر از همه من حتی تو بحثشونم شرکت نکرده بودم و اونها بهم حمله کردن و به طرز وحشتناکی کتک خوردم و خانواده ام نداشتن شکایت کنم. همسرم داغون شد از لحاظ روحی چون اونم بود وقتی به من حمله شد البته اونم تا دید اینطوری شده اونم درگیر شد و این وسط من و غرورم نابود شدیم پدرم مادرم داغون شدن و ما خونه مونو دادیم اجاره و الان جای دیگه زندگی میکنیم ولی من همچنان داغونم غرورم از بین رفته و از درون کاملا تخریب شدم.