همه بیاین نظرتون رو بگین لطفاً

ب نظرم اگ عقاید متفاوت باشه ، و یا خونه پدر و مادر والدین از نظر تربیتی مناسب نیست ، باید از ارتباط زیاد جلوگیری کرد . مخصوصا اگ شما ی شیوه تربیتی داری بعد پدر و مادر والدین کلا ی شیوه دیگ رو قبول دارن . 

من و همسرم هر دو خانواده های خوبی داریم ...اگه بچه هام همیشه اونجا باشن مشکلی ندارم ..خودمم راحت استراحت میکنم

وقتی پدر مادرم تونستن بچهای خوبی تربیت کنن.صد در صد میتونن با رفتاراشون به بچمم چیزای خوبی یاد بدن

مهم پدر و مادر خود بچس

میتونید رفت و آمدهاتونو کم کنید و اگه ضرورتی نداشت رفت و آمد نکنید

جلو بچه از اختلافاتون نگید

دیدشو نسبت بهشون بد نکنید

یکم که بزرگ شه خودش تفاوتهارو میفهمه

بله خیلی زیاد اینو قبلا هم گفتم ولی تو همچین مواردی بچه ها معمولا جوری میشن که به هیچکس نزدیک نیستن خودشون هم احساس غریبی میکنن مخصوصا اگه اختلافات عقیدتی باشه مشکل بیشتر هم میشه بچه ها احساس بی هویتی میکنن

عزیزم من نمونه اینم که میگی نمیگم تربیت اونا رو قبول ندارم اما بچه رو لوس میکنن و بی ادب. منم اصلا بی رویه بچم رو نمیذارم اونجا. هفته ای دو روز باهم میریم خونه بابام و یه شبم خونه پدرشوهرم. اگر کارواجبی باشه نتونم پسرمو ببرم میذارم پیش مامانم ولی دو ساعت بیشتر نه

بهشون هم میگم که چه چیزایی باید مراعات بشه

پسرمم حق نداره باهاشون بره یا بمونه بعدا بریم بیاریمش

پسر من دوسالشه

قطعا ارتباط زیاد اسیب زاست چون پدرمادرها دخالت میکنن و میخوان بچه رو به سمت خودشون ببرن

تا حدودی. دلخوری خیلی پیش اومده که چرا مثل دیگران بچم رو مدام اونجا نمیبرم یا چرا اون مدلی که اونا میخوان نیستم اما من حداقل در مورد پسرم سر مواضع خودم می ایستم و مقابله میکنم

من جو خونمون کمی متشنج و نا ارومه گاها پسرم همین حس پرخاشگری رو میگیره

بله کاملا البته بدگویی کردن پیش بچه ها هم اصلا خوب نیست یا مثلا دیدم میگن به بچه بابابزرگ بی خداست این حرفا خیلی بد و ضررش خیلی زیاده ولی محدود کردن روابط بصورت کاملا محترمانه و دوستانه کار کاملا درستیه