سلام
من دوسال اول ازدواجم شوهرم نه پول داشت نه کار باهمه ی سختی هاساختم،اینوهمه فهمیدن،خیلی کم توقع بودم همیشه خیلی هم کم حرف،برعکس جاری من هم خوش هم شوهرش کارمند بودن سال دوم عروسیشون بچه دارشدن،جاریم خیلی پررو بود حتی مادرشوهروپدرشوهرم ازدستش عاصی بودن،ولی درعین حال خیلی چاپلوس وزیرک،مثلا بدی ما روخیلی پیش مادرشوهرم میگفت،، مثلا به مادرشوهرم گفته بود فلانی یعنی من،مشکل داره باردار نمیشه ببرینش دکتر،اونوقت من وشوهرم دوسال بیشتر نبود که ازدواج کرده بودیم وبااین همه مشکل قصد بچه دارشدن نداشتیم،مادرشوهرساده ودهن بین منم باور کرده بود وهمش توزندگیمون دخالت میکرد ومنو دق داد،خیلی اونقدر که منومیخواس بخاطر حرفای جاریم ببره دکتر وهزارتا دواودرون دیگه،هرچی هم می گفتیم ماقصدبچه دارشدن نداریم بازبیشتر دخالت میکرد،خلاصه زد ومن وشوهرم بدون هیچ مشکلی بعد سه سال بچه دارشدیم ومن الان باردارم،باورتون میشه جاریم که اینقددلش میخواست من بچه داربشم حتی یه تبریک هم به من نگفت،حتی زنگ نزده حال منو توراهیمو بپرسه فقط بلد بود اختلاف بندازه ودخالت کنه،، ولی حالا باگذشت زمان اون روزبه روز براشون عزیزتر میشه من ذلیل تر،خیلی خانواده ی شوهرم توزندگیم دخالت میکنن،نمیخوام جوابشونوباپررویی بدم چون مادرشوهرم اهل تلافی وقهرودادوبیداده،فقط هم به پسر وبچه من فکر میکنه،انگار که من هیچ ارزشی ندارم به نظرتون من باخانواده ی شوهرم چطور برخورد کنم؟؟ درصورتی که من همیشه میخوام خوب باشم وبه کسی بدی نکنم
