بی سیاستی من اینه که با خانواده شوهرم بیش از حد صمیمی شدم و یجوری شده مثل اعتیاد اصلا نمیدونم چجوری ترکش کنم
خیلی راز نگهدارم انگار چیزی نشنیدم اینجوری وانمود میکنم
تا یکاری میکنن میام سر شوهر بیچارم نق میزنم
دهن قرصی..هر حرفی از کسی بشنوم پیش خودم نگه میدارم پیش کسی نمیگم...اسم خودمو بد نمیکنم 😊
من سیاستم اینه که اگه دروغی بهم بگه اینقدر سوال ازش میپرسم که و سر موقع خودش بهش میگم تو که اینجوری گفتی چرا بهم دروغ گفتی
منم ب مرور یادگرفتم بعضی وقتام بخوام چیزی رو بدونه مستقیم نمیگم مثلا میگم میخوام بهش گوشزد کنم خواهرش نیومده خونمون مدت طولانی مستقیم نمیگم ،میگم خودت میدونی من چقد خانوادتو دوست دارم دلم میخواد صمیمی بشیم ولی اونا سردن الان چند وقته نیومدن ،
این ی مثال بود
ولی کلا خیلی تاثیر داشته قبلا طرف اونارو میگرفت ولی الان طرف منو میگیره😂😂
اینکه دهن به دهن خانواده همسر نشم و هر چی میگن با یه لبخند رد کنم چون فقط حرفاشون در همون حد حرف باقی می مونه و آخر من و همسرم کار خودمون و انجام میدیم.
اینکه موقع دعوا تا میتونم حرفی نمیزنم و سکوت میکنم و خیلی کمک کرده که دعوامون عمیق نشه.. البته این دو طرفه هستش وقتی من عصبانیم همسرم سکوت میکنه و وقتی همسرم عصبانی هستش من
با همه چی شوهرم کنار اومدم و هیچی نمیگم
مسائل و اختلافات کوچیک با همسرم رو به خانوادم نمیگم چون خودم انتخابش کردم نمیخام سرکوفت بشنوم البته مورد خاصی نبوده خدارشکر
با اینکه میگن زنی که خرج نداره ارج ندا ه چقدر موافقین
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
45 ثانیه پیش
46 ثانیه پیش
53 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
