بچه ها من به شدت خانواده شوهر بدی دارم با مادرشوهر تو یه حیاطیم و نمیزاره ما زندگی کنیم خودش یه زن اختلال خودشیفته و روانی شوهرم جای شوهرش کرده من شوهری تو زندگیم نمیبینم قشنگ شوهرمم عینه مادرش ذات خراب و کل خانواده شوهرم و همه شکل هم بعد چشم دیدن منو ندارن اصلا و چهار ساله من ازدواج کردم یه محبت یه رفتار درست ازشون ندیدم بعد شهر غربتم پدرو مادرم فوت شدن و کسی رو ندارم شما باشین طلاق یا موندن تو این زندگی رو انتخاب میکنین الان خونه گرم و نرم شغل و اینا ندارم ولی شکمم سیر و یه سقف بالای سرمه هر چقدر هم بخوابم و استراحت کنم کسی کاری ندارم ولی در عوض روانم جور دیگه داغونه آنقدر که مادرشوهر و شوهر و خانوادش اذیتم میکنن تاپیکای قبلم هست و جدا بشم خوابیدن و اینا خبری نیست تو سرما باید برم دنبال و شغل و سرکار و یه جورایی رو پای خودم بایستم و در عوض روانم راحته و کسی نیست اذیتم کنه و جهت مسکن هم خداروشکر میتونم یه جار رو اجاره کنم شما باشین کدوم رو انتخاب میکنین
با این شرایط جدائی بهتره اگه من بودم خب از اول همچین وصلتی نمیکردم
بمون ،بدون سرمایه و حمایت ، طلاق اشتباهه.
صلوات فرستادم همون بشه که تهش خوشحال باشی.
اسی میشه کامنت بذارم بچه ها دعا کنند برام؟
اگ تحصیلات نداری شغل پیدا کردن سخته
چند ساله ازدواج کردی؟ احتمال خوب شدن همسرت هست یانه
بهتره اول یکم سرمایه برا خودت جمع کنی یا حداقل شغلی هنری چیزی که منبع درامد باشه برات بعد برو دنبال طلاق
دعا کنید لطفا
خدا به من و مامانم لیلا و داداشم علیرضا کنارهم عمرطولانی باسلامتی و تندرستی و شادی و بندگی و رزق بده
، ما ۳ تا رو عبد خودش و یار امام زمان کنه
و هر موقع خواست ما ۳ تا رو در حالی که ازمون راضی هست ودست در دست هم هستیم با عشق و لطافت قبض روح کنه و باهم به بهترین شهر بهشتش ببره
الان جدا نشو، بمون، پول جمع کن،
همینجا که هستی و سقف بالا سرت داری..جای خواب و غذا داری...یه کسب و کاسبی برا خودت راه بنداز..رو غلطک که افتادی، تصمیمگیری برات راحت میشه،
