نظر ندیم یابااحتیاط ترنظر بدیم
یادمه مجرد بودم همش رفتارخواهرم باشوهرش را نقدمیکردم ولی الان که ازدواج کرده ام میفهمم چقدر نقدام چرت بود
تواین سایت میبینم طرف مجرده میاد درس شوهرداری میده به بقیه
یا بچه نداره میادبچه داری یادمیده
میگین لازم نیست خودمون تجربه کرده باشیم من میگم لازمه.صرف دیدن ازبیرون به آدم آگاه لازم رو نمیده.نسل جدید واقعا اعتمادبه نفس کاذب دارن فکر میکنن چون تواینترنت همه چی دیدن وشنیدن همه چی دون هستند.بابا یه کم شک کنیدبه خودتان به دانش سطحی تان
من توی تاپیک های ک تجربه دارم میرم
حالا تجربه یه بحث هست علم اون موضوع رو نداشتن یه بحث دیگه ...طرف اینجا چنان با قاطعیت در مورد مسائل پزشکی و دارو نظر میده که با خودت میگی مطبش کجاست یه سر برم و جالبتر اونکه راهنمایی غلط با اعتماد به سقف ... متاسفانه ما یاد نگرفتیم راحت بگیم بلد نیستم ، نمیدونم ، علمشو ندارم ...حتما باید یه نظری بدیم ...و بدتر از اون هم زمانی که اصلا ازت نظر نخواستن یا اینجا خانمها خیلی وقتا او تاپیکا مورد سوال استارتر رو جواب نمیدن و در مورد چیزی که ازش نظر نمیخوان نظر میدن
من یک روانشناسی میرفتم
سرشناس و بسیار گرون
بعد سهجلسه بحثمون شد
من راجع به پسرم و رفتارامون صحبت میکردم ایشون راه حلای ارمانی میداد هی من تو ذهنم میپرسیدم یعنی این بچه داره خودش اخه این پرت و پلاها اصلا اجرایی نیست
اخر سر از منشیه پرسیدم مطمئن شدم نداره اصلا ازدواج نکرده
دکتری که درسشو خونده هم بدون تجربه بدرد نمیخوره چه برسه بقیه ادما
من کلا شاید چند مورد رفته باشم تو تاپیک متاهل هایی که در مورد شوهر و.. باشه رفتم
من پسرم خیلییی بد غذا بود حبوبات و گوشت و سوپ و خورشت و ... نمیخورد
فقط پلو ساده و تخم مرغ
میگفت یک هفته مداوم عدسی بپز مجبور میشه بخوره
بعد پسر من لببببب نمیزد همون پلو و تخم مرغم با زور میخورد
بهش گفتم شما خودت بچه داری بچه دوساله دو وعده نخوره زیر چشماش کبوده من چجور غذا ندم
در صورتی که مشکل پسر من ترس از تجربه طعم جدید بود خودم تو کتابا پیدا کردم و مشکلشو تا ۸۰ درصد حل کردم
متاسفانه من اصلا به روانشناسا اعتماد ندارم دیگ با عرض شرمندگی از متبحراشون
