عمه م سال ۸۰ پسر ۲۴ ساله ش تصادف کرد و فوت شد. تک پسر بود. اوایل خیلی ناراحت بود. تا چندین سال. از ی وقتی به بعد جوری در موردش حرف میزنه انگار زنده س. مثلا سال ۹۲ که عروسی دخترش بود گفت رفتم از محمد اجازه گرفتم !!! برا خواستگاری خواهرش.
آدمها از رنج عبور نمیکنن،آدمها با رنج به زندگی ادامه میدن.
انگار که دور یه نقطه سیاه شروع کنی خط های رنگی کشیدن
هیچوقت اون نقطه از بین نمیره ولی قابل تحملتر میشه در حالی که وقتی توی اون نقطه سیاه زندگی وایسادی تقریبا مطمئنی که دیگه بعدش زندگیت مثل قبل نمیشه.
نه من بچه جاریم ۳۰ سال پیش مرد هنوزم میگه و ناراحته براش بچه ادم یه تیکه از وجود ادمه مگه ادم دستشو از دست بده یادش میره یا هر عضو دیگه رو فقط سعی میکنه با نبودنش کنار بیاد خدا انشالله برا هیچ پدر مادری نیاره من همیشه میگم خوبه پدرمادر قبل از بچه از دنیا برن چون بچه ها یادشون میره ولی پدرمادرا نه
نه اصلا هیچوقت فراموش نمیشه
منکه هرموقع یادشون میکنم کلی گریه میکنم
تادیشب هم فیلم انام که بچه میخواست دفن کنن داغ دلم تازه شد وگریه کردم
الانم که دارم مینویسم گریه میکنم
من خودم داغ یکی از اعضای خانوادمو دیدم هر وقت خودم پیشش یه قبر داشتم اون موقع یادم میره
عزیزم چرا پستات کلا در مورد کردن و بچه مردن و این چیزاس
عزیزم خدا بهت صبر و آرامش بده.منم دو سال و نیم پیش پسرمو که چهارده ماهش بود از دست دادم.میفهمم داغ دل و داغ حگر یعنی چی؟منم صدای گریه بچه و نوزاد میشنوم قلبم هزار تکه میشه.فرشته های شما هم مثل فرشته من حتما شفیع ما میشن
