سلام خانما پسرم شش سالشه گفتم از امروز بره

من پسرم نزدیک ۴ سالشه ، تا ۷ سالگی که اصلا جدا نمیکنم ، بعد از اون هم اگه دوست نداشت میتونه بازم کنار ما بخوابه ، چه کاریه ، بعدش خودش کم کم جدا میشه

اصلا به این موضوع اعتقادی ندارم

یکی از آشناها بچه ۳ ساله رو اتاقش جدا کرد ، بچه از ترس توی خواب تشنج کرد الان تکلمش از دست داده

عزیزم بچه ها با هم فرق میکنن ، یه بچه کلا مستقله دوست داره تنها بخوابه یکی هم نه ،اگ بچه ترس داره زیاد تو خواب بیدار میشه بزار تا هر وقت خواست پیشت بخوابه .من پسرم ۷ سالشه از ۴ سالگی گفت میخوام خودم بخوابم و خودش میرفت تو اتاق میخوابید البته از موقعی ک بدنیا اومد من رو تخت خواب میخوابیدم پسرم جاش رو تشک رو زمین بود ولی دخترم الان دو سالشه شب ها چندین بار بیدار میشه

ولی خب عزیزم درست نیست یه ادم۲۲ساله کنار مامان وباباش بخوابه

عزیزم قرار نیست همه مثل شما باشن😁😉

پدر و مادر چی نباید حریم شخصی و خصوصی داشته باشن ؟!

خودتم که ازدواج کردی چه مقاومتی داری تو پذیرش این مسئله

بله درسته خدانکنه کسی مثل من باشه چون مجبورم با مامانم یه جا بخوابم

من بچه طلاقم وبا مادربزرگم زندگی میکنیم و۳تا اتاق داریم یکیش اتاق کارمه یکیش مال مادربزرگم یکیش هم واسه من ومامانم

منم زندگیمو بالاتر توضیح دادم گلم

من طرحواره رها شدگی دارم

عذرم موجه بود

دیدم استارتر گفت خودش و بچش اذیتن،اون کامنت رو گذاشتم

وگرنه هرکس خودش مختاره مدیریت زندگیشو اونجور که صلاح میدونه به دست بگیره

اما تاحدود زیادی متوجه شدم اکثر کاربرها به تقلید از یه چیزی که نمیدونن چیه اینکارو انجام میدن

بازم کار ندارم صلاح با خودشون

دلبستگی رو ایندش تاثیر داره و بعدها وابسته افراد میشه و مستقل بار نمیاد

همینطوره،پسر من اصلا متوجه نمیشد که من پیشش نیستم که بخواد اضطراب جدایی هم بگیره،خواب خیلی سبکی دارم با اولین نق زدن قبل اینکه بیدار بشه کنارش بودم،تازه هر ۱ ساعت هم شیر میخورد،پسر دومم دیر به دیر بیدار میشد خیلی راحت تر از اولی بود

کلا از نظر روانشناسی رد شده ،گفتن اونایکه پیش پدر مادر میخوابن از لحاظ عاطفی کامل تر هستن

بریز دور این حرفا رو بچه رو اذیت نکن چرا باید جدا بخوابه من پسرم وسط مون میخابه

دختر من دوسالو نیمش بود که جدا خوابید

هرکس یه طور آرامش میگیره،اتفاقا دلیل اصلی اینکه بچه هامو زود از خودم جدا کردم این بود که کنار بچم خوابم نمیبرد نه خودم خواب داشتم نه میزاشتم بچه راحت بخوابه چون بی خواب بودم و همش وول میخوردم بچه هم بیدار میشد

اینطوری هردومون راحتتر بودیم

من هم خیلی زود بیدار میشم و کاملا مثل شما اصلا بچه نمیفهمه پیشش هستی یا نه چقد جالب عین هم بودیم پسر منم اوایل همینطوری بود زود زود بیدار میشد.

من بچه هام تا پایان ابتدایی پیش منو باباشون میخوابیدن

تا براشون داستانو لالایی نمیگفتم خوابشون نمیبرد،هم ما احساس آرامش میکردیم هم اونا،موقعی که رفتن راهنمایی خودشون دیگه رفتن تو اتاق خودشون،بزرگترین ضربه روحی اینه که یه بچه خردسال و مجبور کنی بدون پدر مادر توی اتاق بخوابه

الانم ماشالا بچهها با هوش و اجتماعی و با اعتماد به نفسن