بگید با خواستگارم چیکار کنم

خب الان سن ازدواج بالا رفته....اصلا بعد ۳۵ سالگی ازدواج کنی چی میشه؟؟؟صبر کن طرحت تموم بشه بعد ازدواج کن....حتما صبر کن با پزشک ازدواج کنی....خدا رو چه دیدی شاید تو همین طرح تا سال دیگه با یک پزشک ازدواج کردی....خداشاهده بدون قرض میگم ولی پسر روستایی با خانوده سنتی که غیرپزشک هم هست  اصلا درکت نمیکنه و باهاش خیلی اذیت میشی...اینهمه زحمت کشیدی یه ازدواجی بکن سطح زندگی خودت و فرزتدانت عوض بشه...نه اینکه دوباره تو همون سطح زندگی بمونی

اکثر مهندسا همینطورین

شما اینها همرو میدونی بعد میای از ما نظر میخوای؟؟ طرف مشروب میخوره و حلال حروم سرش نمیشه بدون هیچ فکر و مشورتی ردش کن 

اوه اوه مشروب می خوره این رد فلگ هست

به بحث شرعیش کار ندارم ولی دیگه عادت می کنه بعد هی حرف بیخود می زنه و... بیخیال خواهر من...

اصلا در حد و شأن شما نیست به نظرم

باز هم با این وصفی که گفتید به نظر آدم معقولی نیس.

تو بخاطر شغل خوبی ک داری ممکنه خاستگار خوبی برات بیاد 

من مادر هم ندارم ک کنارم باشه چنتا خاهر متاهل دارم ک همش بهم میگن میمونی رو دست مون چون تو فامیل دختر هم سن من مجرد نیست شاید الان هم بهم میخندن 

جدا از اینا وقتی دلت پیش یکی دیگه گیر باشه همه چیز بدتر میشه 

بمیرم برات...انشالله از این به بعد زندگیت عالی بشه‌..

برای همین سختی هایی که کشیدی میگم که با آدم سطح پایین تر از خودت ازدواج نکن...هنوز خیلی جوونی..دخترهای دیگه تا سی چهل سالگی تو خونه پدر منتظر شاهزاده سوار براسب سفید نشستن شما پزشک شدی تصمیم عجولانه نگیر‌....هشت سال هم الان به نظرت زیاده چشمت رو ببندی باز کنی تموم شده ...تو برای اینکه سطح زندگیت رو ببری بالا قدم اصلی رو برداشتی و پزشکی قبول شدی....یا ازدواج نکن یا هر جور شده با پزشک ازدواج کن...بزار سرنوشت خودت و بچه هات عوض بشه....من دندانپزشکی شهریه پرداز قبول شدم ..نخواستم خودخواه باشم و به خاطر هزینه نرفتم....الان بیشتر از خودم نگاه بچم میکنم غصه میخورم که اگه من اون زمان پافشاری میکردم سختی ها رو  تحمل میکردم الان نه تنها خودم بلکه سرنوشت دخترکم هم خیلی خوب بود....(نزدیکان من خیلی هاشون  پزشکن و زن و شوهرهای پزشک واقعا سطح زندگیشون یه چیز دیگه هست)

اسی فکر نکنم همش لازم باشه روستای دور افتاده باشی ها!