سر بچگی بی عقلی کردم همش باهاش دشمنی داشتم بدی میکردم پشتش حرف میزدم اونم دوسم نداشتی منم دوسش نداشتم خیلی اذیتش میکردم
همش نفرینم میکرد بعد چند سال نفریناش یک جوری دامن گیرم شد و بهم گفت سر کارای که با من کردی اینطوری شدی
ولی من الان دیگه می‌بخشمت و ازت می‌گذرم
من هنوزم آدم نشدم خیلی بهتر از قبل شدم اما بازم باهاش بحث میکنم گیر میدم
مامانم ساده هست همه سرش کلاه میزارن پشتش بد میگن برای همین تحقیر میکنم که چرا سرزبون نداری
تا میتونی از این لحظه بهش محبت کن
منم مادرم نفرینم کردگرفت
الان هرچی دعا میکنه برام فایده ای نداره
برعکس مامان من انقد زبون دراز هس انقد اذیتم میکنه ک حد نداره انقد با حرفاش نیش میزنه ک نگم برات تجربه شاید داشته باشیم هممون مجردی رابطه داشتیم من الان چند ساله ازدواج کردم تا یه چیزی میگم مادرم برمیگرده چند سال پیش خاک تو سرت با فلانی خوب بودی خاک تو سرت ک اونجوری بودی و ... خیلی اذیتم میکنه زبونش واقعا نیش داره و دلم میشکنه
