من یه ربع ساعت با خانواده م فاصله دارم تنهایی دارم بچه هامو بزرگ میکنم ماهی یه بار یا دو ماه یک بار یه ساعت به شب نشینی میرم و برمیگردم
داداشام یادم نمیاد کی اومدن خونه م
خواهرم چند ماه پیش
فرقی با غربت نداره برام
آره واقعا اینجور که تعریف کردی فرقی با غربت نداری ولی میدونی وقتی میری تو شهر جایی همشهریات میبینی خاله ای کسی میبینی دلت باز میشه عزیزم سعی کن بیشتر با خواهر و خانوادت ارتباط بگیری بخدا هیچی ارزش دور بودن از هم رو نداره
بچه هام خیلی اذیت میکنن میرم خونه خانواده م مدام باید دنبال اینا بدوم خرابکاری نکنن
مادرم دیسک کمر شدید داره پدرم خسته از سر کار میاد دیگه حوصله بچه های منو نداره
پسرم کلاس اوله بیشتر وقتمو درس و تکالیف اون میگیره
قهر نیستم ولی اعصاب رفت و امد ندارم
دختر خاله هام و دختر عموم بیشتر میان خونه م
از بس شرایط اقتصادی برای اکثر خانواده ها بد شده زن و مرد مجبورن کار کنن وقتی هم برمیگردن خونه نای مهمانی رفتن ندارن
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
