راستش عشق و محبت با سشوار کشیدن، در ماشین باز کردن یا بستن بند کفش ثابت نمیشه.
اون چیزا قشنگه، اما فقط بخش کوچیکی از توجه هست.
محبت واقعی توی چیزای عمیقتره
وقتی که یکی خسته و بیحوصلهای ولی اون هنوز کنارت میمونه،
وقتی که با احترام باهات حرف میزنه، حتی موقع ناراحتی،
وقتی که تورو درک میکنه بدون اینکه لازم باشه هزار بار توضیح بدی.
این چیزاست که عشقو معنا میکنه، نه کارای نمایشی و زودگذر.
عشق یعنی همراهی نه خدمت.
یعنی دو نفر دست به دست هم بدن و زندگی بسازن
نه اینکه یکی فقط کار کنه تا اون یکی جبران کنه.