دنیای بزرگسالی خیلی سخته
بایکی زندگی میکنی و از همه چیزت میزنی که آبرومندانه زندگی کنی ولی قدرتو نمیدونن و آزارت میدن به روت نمیاری و جدا میشی برمیگردی اونایی که پناه بردی بهشون باید حامیت باشن اونا پشت میکنن بهت 
در کل خودتی و خودت و نباید به کسی تکیه کنی و دست رو زانوی خودت بزار بلند شو
اصلا شرمنده و پشیمان نباش که طلاق گرفتی ،تو تلاش کردی برای زندگیت برای بچت و از خودت و آرامشت گذشتی و سالها سختی رو تحمل کردی که زندگیت سرپا بمونه ولی خب تلاشت یک طرفه بوده و اونا قدرتو ندونستن
مطمین باش خدا بی جوابشون نمیزاره و همینا یروز به همه ظلمی که بهت کردن تغاس پس میدن
توهم خودتو نباز چون تو راه درستو رفتی و به کسی بد نکردی که خدا بخواد بد جلو راهت بزاره بلکم چون زخم خورده ای خدا بیشتر هواتو داره ،سعی کن شاغل بشی و مستقل اینجوری هم خودت راحتی هم دوربریات به چشم قهرمان زندگیت میبیننت