بطور ناخوداگاه تایید میکنم
حتی اگه واقعیت رو نگه !
و این اذیتم میکنه
واقعا چرا اون لحظه بهش نمیگم نه من توی فلانی متوجه چنین چیزی نشدم، یا اینکه باهاش همراهی نکنم توی غیبت کردن
یا اینکه در مورد مسائل کم اهمیت دیگران حرف میزنیم در حالیکه به من مربوط نمیشه یا یه چیزایی هست سلیقع شخصی طرف هست و اصلا لزومی نداره من راجع بهش نظر بدم
من میگم بیا حرف خودمون رو بزنیم یا میگم غیبت نکنید بابا😂😂😂اکثرا هم تز دستم ناراحت میشن اما نمیدونم چیشد کع این عادت شکل گرفت
آخ مشکل منم هست،
کاش می‌تونستم با این رفتارش مقابله کنم،که هر روز منو یه گوش مفت فرض نکنه....
میدونستی گناه تو از غیبت کننده هم بیشتره
چون با تاییدش داری اونو ترغیب میکنی بیشتر غیبت کنه
برای غیبت یه مثال خیلی بدی در قرآن زده شده
یعنی تا این حد بده
اصلا وارد صحبت های بقیه نشو.
من وقتی کسی غیبت میکنه تصور میکنم اون آدمی که ازش غیبت میکنه روبرومه ، واسه همین نه تنها غیبت نمیکنم بلکه طرفداریشو هم میکنم
من میگم چی بگم
همین
حالابرعکس من کسی پیشم غیبت میکنه جوری برخوردمیکنم طرف متوجه میشه ادامه نده چون ازغیبت متفرم
