بچم خیلی اذیت میکنه به مرز جنون رسیدم دیگه

من از مشکلاتی که با دختر شیش سالم دارم بگم برام گریه میکنید،عاجز وناتوان شدم حس میکنم کم اوردم و گیر کردم.خدایا شکرت که سالمه اما روانی برا من نمونده

اگر وسایل خونه راجابن جا کنی هم عصبانی میشه؟

دقت وتمرکزش چطوره؟

پس بیشتر براش کتاب بخون، هرکاری براش میکنی توضیح بده ،شعر بخون تا حرف زدنش بهتر بشه. الان بچه ت تو سن لجبازیه، بلید بیشتر باهاش همکاری کنی، از خاله و عمو و بقیه هم بخواه که لوسش نکنن. مهربون و درعین حال قاطع باش. 

حتما پیش روانشناس برو ، خیلی بهت کمک می‌کنه. حتما روزی یک تا دوساعت باهاش بازی کن، بازی کردن خیلی روی خلق و خوش اثر مثبت داره

بچه ایی ک حتی قادر به صحبت کردن نیست ازش چه توقعی میره؟

معلومه ک عادیه

همه بچه ها لجبازی مخصوص به خودشونو دارن

فقط شوهر شما با شما هماهنگ نیست توی تربیت !

همین الان سنگ بنا رو باهاش بر این بذار

ک بچه هندونه نیست نصفش برا من نصفش برا تو

تربیتش با جفتمونه و باید هماهنگ باشیم

نمیشه تو یه جور برخورد کنی من یه جور

بهش بگو دشمن نیستیم با هم

داریم کمک میکنیم بچه رو سالم بزرگ کنیم

🔴 زمانی ک لجبازی و جیغ و دادش شروع شد

اصلا نذار به خواسته اش برسه

بگو تا جیغ میزنی گوش نمیدم

مثلا اگر اشپزخونه ایی

برو بذارش یه ور سالن بگو تا زمانی ک جیغ میزنی اینجا بشین

هر وقت اروم شدی بیا پیشم

بذار انقدر عربده بزنه جیغ بکشه گریه کنه

خسته بشه !!

🔴 بچه زمانی ک با گریه و جیغش نه توجه بخره و نه عصبانیت

دیگ تکرارش نمیکنه

عصبانیت هم نوعی توجهه

کافیه بفهمه میتونه با جیغ عصبیت کنه

🔴🔴🔴 پیش عمو و عمه هم از این بازیا دراورد

خیلی جدی همین حرکتو بزن

بعد اشاره بزن به بقیه ک دخالتی نکنن

بگو اینکارو میکنید

همین الگو رو توی خونه برای چیزای خطرناک تکرار میکنه

اونطوری راضی میشن دخالت نکنن

عزیزم میفهمم، بعضی بچه ها خیلی سختن، من بشخصه کلی خودمو تراپی میکنم تا بتونم کناربیام، تازه دوتا پسر دارم، هر دو شیطون. اولین کاری که برات مهم باشه وقت گذاشتن برای خودت، حتی شده یکساعت، دوم توجه به همسر و دریافت توجه همسر، حتی جلوی بچه،محبت رویادمیگیره باعث آرامشش میشه، باور کن این دو معجزه میکنن

وقتی گریه و لجبازی میکنه محل نزار اصلا . باباشم همینطور. بی محلی کنید درست میشه

مثلا مبل راجابه جا کنی .....

مثلا بشینه کامل یک بازی راانجام بده یا یک فیلم راببینه 

چرا

عزیزم من محبت شوهر وآرامش جسمی ذهنی دارم الهی شکر.بچه اولمم آروم و آقاست خداروشکر.اما دخترم از هر چیزی که الان تو ذهنت یه بچه ی شیطون میتونه داشته باشه دختر من همه رو باهم داره.من مدارا میکنم اما الان یکماهه پیش دبستانی میرع و من نابود شدم چون معلم بچه ها وکادر مدرسه تحملش رو ندارن و تیر راس همه ی این مشکلات رو منه مادر میدونن واین اذیتم میکنه.جلسه دوم مشاوره هم هستم دیگه نمیدونم چیکار کنم

بچه ها حس خود مختاری رو دارن

عادیه

هربازی ای دوست داره باهاش اننجام بده

اینو درنظر بگیر تو این بازی باید به اونا خوش بگذره نه ما