قهرم خونه مادرم حالم خیلی بده

آره بخدا یعنی با بی توجهی و اذیتش دیگه جون به لب شدم. 

ولی به خاطر بچه هام باید تحمل کنم چاره ای ندارم. 

بهش گفتم روزی که بچه ها سر و سامون بگیرن از این خونه برن، پشت سرشون منم رفتم، تو بمون و ننه بابات. 

یعنی اصلا از خداشه برای اونا خوش خدمتی کنه همش اونارو سوار ماشین میکنه از این شهر به اون شهر ولی ما رو همراه خودش نمیکنه. 

باورت میشه انقد تو خونه موندم آداب معاشرت از یادم رفته. 

حتی حق ندارم با بچه هام از خونه برم بیرون 

تا بیاد خونه ببینه نیستم یه دعوایی راه میندازه بیا ببین که کجایی چرا خونه نیستی

گفتم نگو خونه بگو اسارتگاه و منم اسیرت 

اسی چون اعتراض کردی و توجه خواستی شوهرت فکر کرده تو دلتنگ خانوادتی درک نمی کنه ک خودش باید محبت کنه.پیام داد برو خونه ات این مسیله ک داری با قهر کل نمیشه.با محبت و سیاست و حرف بکشش طرف خودت.

نزار کدورت بشه.

ب بدبختی همیشه هم منو جلوی دیگران خار و خفیف میکنه و هرچی از دهنش در میاد مثل عقب مونده تخم سگ مادر سگ و گوه نخور میگه🥲

شخصیت نداره برای تو هم شخصیت قائل نیست برگرد خونه مادرت 

درست نمیشه ده بار رفتم خونه بابامو برگشتم دوروز خوبه روز سوم همونجوریه باز

همین الان اومده غذاشو خورده رفته خابیده منم اعصابم خورده میخام جم کنم برم ننش اومده گیر میده چرا سفره رو جمع نمیکنی

کلا با کلفت اشتباه گرفتنت 

انقد ک بهشون بها دادم خاهراش داداشاش و جاریام ک میان من مثل کلفت جلوشون خم و راست میشم پرو شدن