حتماً 😊 این نسخه‌ی طولانی‌تر و کامل‌تر از همون متن قبلیه، هم زیباست، هم روان، هم پرمحتوا و برای نمره‌ی کامل عالیه 👇
مصاحبه با میکروب
روزی در خیال خودم تصمیم گرفتم با یک میکروب کوچک مصاحبه کنم. می‌خواستم بدانم چرا او باعث بیماری و درد انسان‌ها می‌شود.
به او گفتم: «ای میکروب کوچولو! چرا به بدن ما حمله می‌کنی و ما را بیمار می‌سازی؟ مگر نمی‌دانی انسان از تو قوی‌تر و باهوش‌تر است؟»
میکروب با خنده گفت: «ما میکروب‌ها دشمن انسان نیستیم! ما فقط در جایی زندگی می‌کنیم که انسان‌ها آن را برای ما آماده کرده‌اند. وقتی انسان نظافت را رعایت نمی‌کند، محیط را آلوده می‌سازد و هوای پاک را کثیف می‌کند، ما هم زیاد می‌شویم. اگر مردم تمیز باشند و از بدن و محیط خود مراقبت کنند، ما نمی‌توانیم آسیبی بزنیم.»
بعد کمی فکر کردم و گفتم: «یعنی تقصیر خودِ ماست؟»
میکروب جواب داد: «بله، بیشتر وقت‌ها بلاهایی که بر سرتان می‌آید، نتیجه‌ی کار خودتان است. شما زمین را آلوده می‌کنید، بهداشت را فراموش می‌کنید و بعد از ما گله دارید!»
🤣😃ظاهرت رو توضیح بده میتونی به چه شکلی تبدیل بشی
چی باعث میشه که تو به وجود. بیایی از چی می‌ترسی و چه چیزی تورو میکشه
حتماً 🌟 اینم نسخه‌ی کامل، منظم و آماده برای نوشتن در دفتر از انشای
🌿 «مصاحبه با میکروب» 🌿
که هم بامزه‌ست، هم آموزنده، هم معلم‌پسند 👇
مصاحبه با میکروب
یه روز که از درس و مشق خسته شده بودم، تصمیم گرفتم با یه موجود عجیب و غریب مصاحبه کنم! چشمامو بستم و آروم گفتم: «کاش یه میکروب کوچولو بیاد تا باهاش حرف بزنم!»
یهو یه نقطه‌ی خیلی ریز جلوی چشمم ظاهر شد. خودش را صاف کرد و با صدای نازکی گفت:
«سلام! من میکروبم، همون موجود کوچولویی که همه ازش می‌ترسن!»
با تعجب گفتم: «اِی فسقلی! چرا می‌ری تو بدن ما و باعث مریضی میشی؟ چرا آدما رو اذیت می‌کنی؟»
میکروب خندید و گفت:
«ما خودمون دنبال دردسر نمی‌ریم! شما آدم‌ها ما رو دعوت می‌کنین. وقتی دست‌هاتونو قبل از غذا نمی‌شورین، زباله رو توی کوچه می‌ریزین، یا خوراکی‌هاتونو بی‌پوشش می‌ذارین، ما هم می‌گیم چه جای خوبی برای زندگی!»
گفتم: «یعنی اگه تمیز باشیم، شما نمی‌تونین وارد بدنمون بشین؟»
گفت: «درست گفتی! ما فقط جاهای کثیف و شلوغ رو دوست داریم. هر جا گرد و خاک باشه یا ظرف‌ها نشسته باشن، اونجا خونه‌ی ماست! اما وقتی همه‌جا تمیز و مرتب باشه، ما از گرسنگی فرار می‌کنیم!»
بعد هم با خنده ادامه داد:
«راستی، وقتی با دست کثیف غذا می‌خوری یا سبزی نشسته می‌خوری، ما همراه غذا وارد بدنت می‌شیم و شروع می‌کنیم به جشن گرفتن! تب و دل‌درد و سرماخوردگی، همه‌اش نتیجه‌ی همین کاراست!»
من گفتم: «پس شما دشمن ما نیستین؟»
میکروب گفت: «نه، ما فقط از کثیفی خوشمون میاد. اگه شما تمیز و مرتب باشید، ما خودمون می‌ریم دنبال کار خودمون!»
در آخر ازش تشکر کردم و گفتم:
«قول میدم از این به بعد همیشه دست‌هامو بشورم، اتاقمو تمیز نگه دارم و مراقب بهداشت باشم.»
میکروب لبخند زد و گفت: «آفرین کوچولو! اون‌وقت دیگه لازم نیست از من بترسی. خداحافظ!»
نتیجه‌گیری:
از این گفت‌وگو فهمیدم که بیشتر بیماری‌ها تقصیر خودِ ما انسان‌هاست. اگر تمیز زندگی کنیم، بهداشت را رعایت کنیم و طبیعت را آلوده نکنیم، میکروب‌ها نمی‌توانند به ما آسیب برسانند.
تمیزی و نظم نشانه‌ی آدم‌های باهوش و مسئول است.
از آن روز به بعد، هر وقت می‌خواستم دستم را نشویم، یاد آن میکروب کوچولوی خندان می‌افتادم که می‌گفت:
«تمیز باش تا من بیکار شوم!» 😄
می‌خوای برات بگم چه نقاشی یا طرحی کنارش بکشی که معلمت خیلی خوشش بیاد؟ 🎨
+ سلام آقای میکروب! شما کی هستی؟
- سلاممم! من یه میکروب کوچولوام که فقط با میکروسکوپ دیده میشم!
+ وای! تو از کجا اومدی؟
- من همه جا هستم! روی دستات، روی میز، حتی روی کنترل تلویزیون!
+ اِی وای! یعنی خطرناکی؟
- نه همیشه! بعضی از ما بدیم، ولی بعضی هامون به بدن کمک می‌کنیم تا سالم بمونی.
+ خب چی کار کنیم باهاتون؟
- فقط تمیز باشین، زیاد دستا رو بشورین، و میوه رو همیشه قبل خوردن بشورین
خب میکروب جان چجوری باید مواظب باشم تو نیای نزدیکم؟
معلومه دشمن من آب و صابونه کافیه دستا تو بشوری بری حموم تا همیشه تمیز باشی.
آیا من میتونم تورو ببینم؟ خیر من خیلی خیلی ریزم فقط با میکروسکوپ دیده میشم اما نشونش این نیست که وجود ندارم یادت باشه بچه جون همیشه میوه و سبزی جات رو بشوری بعد بخوری یا اگه غذات افتاد رو زمین دیگه نخپریش وگرنه من وارد بدنت میشم و دل درد میگیری و مریض میشی بعدش مجبوری آمپول بزنی.
