اگه خودش بخاد بلده و راهشو میره نمیخاد نگرفته ...
سکوتت بهترین کار ممکنه و توی عمل بهش بفهمون و مثل خودش باش
واااای حس خفگی بهم دست داد 😑 شوهرت ی ادم ب شددددددت مزخرفه. توام بگو تولد واسه بچه هاست من نمیام تولد . چرا بری جایی ک هر لحظش برات ب سختی بگذره.
من باشم
به روش نمیارم
ببخشید انگار یه جور گدایی محبته
ولی تو عمل نشون بده
مراسم نرو
شاید هم به زور مادرشوهرتون میگیره
نمیدونم
دونه به دونه گفتم کامنت های بعدی
عزیزم ما اگه طومار هم بنویسم فایده ندارد به شخصیت خود طرف بستگی داره هرکسی تو زندگی نیاز به تلنگر داره از خواب خرگوشی بیاد بیرون من تو اون یکسال که با شوهرم جنگ نرم داشتم اینقدر کنارم استرس داشت وقتی یه خواسته داشته یا یه حرفی رو خیلی مزه مزه میکرد بعد می‌گفت من خودم فکر نمی‌کردم همچین کاری بتونم بکنم ولی اون روز رو دیدم یکسال برای شوهرم جهنم کردم ولی عوضش الان راحت شدم خانواده اش هم آدم شدن خانواده خودمم دیگه نصیحت آبکی نمیکنم چون شخصیت خودم رو نشون دادم ، نشون دادم نه وابسته شوهرم نه بچه نه خانواده خودم شاید ماهها نرفتم پیش خانواده ام تحمل کردم که ثابت کنم وابستگی ندارم به کسی
خیلی رو خودم کار کردم
خیلی احساسات متفاوت در آن واحد تجربه کردم
مرگ مادرم هم منو یه جورایی بیدار کرد و بزرگتر کرد
شوهرم خانواده اش فکر کردن من الان ضعیف شدم الان کولی میدم چون مادرم و پدرم نیستن ولی همشون رو نشوندم سر جاشون
زن باید جسارت داشته باشه وگرنه باخته تو این زمونه
